Έτσι δεν βοηθάς ένα «εθνικό κίνημα»
ΑΠΟΨΕΙΣ
Σε τούτο κείμενο δεν θα σταθούμε στο:
-αν συμμετείχε λιγότερος ή περισσότερος κόσμος στην πορεία διαμαρτυρίας, της 21 Οκτωβρίου, για το ασφαλιστικό των Βορειοηπειρωτών, σε σύγκριση με την προηγούμενη -καπελωμένη και η χθεσινή από την ΑΣΑ-
-ούτε αν οι «εκλεκτοί» ομιλητές, είχαν εύστοχο, συντονισμένο λόγο ή «σκότωναν» τις λέξεις,
-ούτε αν το αίτημα, το μήνυμα πέρασε σε κέντρο αποφάσεων, στην Κυβέρνηση, που προφανώς πέρασε…
-αν συγκρούστηκε η αστυνομία με διαδηλωτές, κλπ, κλπ.
Μας παρέσυρε την προσοχή περισσότερο ένα αρνητικό φαινόμενο, το οποίο πρέπει να συζητηθεί, όχι απλά να ειπωθεί.
Ο Πύρρος Δήμας, ο Βαγγέλης Τάβος, ο Θωμάς Μήτσιος, ο Δημήτρης Τόλης, ο Χρηστάκης Κίτσιος και λοιποί, σωστά έπραξαν και στήριξαν την πρωτοβουλία αυτή.
Η στάση, η συμπαράστασή τους, προφανώς, είχε στόχο να βγάλει τους οπαδούς τους στο συλλαλητήριο. Προϋπόθετε επίσης και την προσωπική συμμετοχή τους στη μάζωξη των συμπατριωτών τους στην πλατεία Κλαυθμόνος. Όμως, με την απουσία τους, ο κόσμος απογοητεύτηκε.
Έτσι δεν βοηθάς, δεν ενισχύεις ένα «εθνικό κίνημα», που στην πορεία πρέπει να ανεβάσει περισσότερο την αγωνιστικότητά του, για να πετύχει στόχους, αλλά κάνεις το αντίθετο: Δυναμιτίζεις, αποσυντονίζεις, επηρεάζεις αρνητικά.
Υστερόγραφο: Λογικά πρέπει να κινηθούμε μέσω δικαστικής οδού, αφού με το νομικό πλαίσιο έχουν σχέση όλα τα προβλήματά μας. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή, είναι μόνο χρονοτριβή.
