Αντίο Δάσκαλε, που όμοιος σου δεν έχει υπάρξει!

Σήμερα, μετά λύπης, πληροφορήθηκα ότι «έφυγε» από τη ζωή ο αγαπημένος Δάσκαλός μου, Γεώργιος Φωτίου

Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ, να μην κάνω μνεία στο Όνομά του… Οι φίλοι από την Παιδαγωγική Σχολή καταλαβαίνετε!!!

Δεν υπήρξε Δάσκαλος που να αγάπησε τόσο πολύ την Αρχαία Ελληνική και την Νεοελληνική Γλώσσα,

Δεν υπήρξε Δάσκαλος που να γνώριζε καλυτέρα την Παγκόσμια Λογοτεχνία,

Δεν υπήρξε Δάσκαλος με το πάθος και το ζήλος του να διδάξει όλους εμάς!!!

Σε ευχαριστούμε πολύ Δάσκαλε, για όλα αυτά που μας δίδαξες, για όλες αυτές τις γνώσεις που μας μεταλαμπάδευσες!!!

Αγωνίστηκες χρόνια ολόκληρα για το Δίκαιο, για την Αρετή, για την Ηθική, για την Ισότητα κι όλα αυτά στερούμενος εσύ ο ίδιος πολλές απολαύσεις κι «ευκολίες» της ζωής!!!

Αιωνία σου η Μνήμη Δάσκαλέ Μας!!!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!!!

Υ.Γ. Στις εξετάσεις, μου έπεσε η Αντιγόνη του Σοφοκλή… Όση ώρα ανέλυα το θέμα, με κοίταγες με «λαχτάρα», δεν διέκοψες ούτε κόμμα μου…ικανοποιήθηκες… κι εγώ ένιωσα περήφανη κι ευτυχισμένη συνάμα, όχι για μένα, αλλά γιατί δικαίωσα τους κόπους σου όλων των ετών για όσα μας δίδαξες, όπως έκαναν και πολλοί άλλοι συμμαθητές!!!

Αντίο Δάσκαλε, που όμοιος σου δεν έχει υπάρξει! Αντίο Καλλιτέχνη και μεγάλε Ζωγράφε! Αντίο Ποιητή και Συγγραφέα! Και προπάντων Αντίο Άνθρωπε της βιοπάλης, του μόχθου, της ακεραιότητας και της τιμιότητας στον μέγιστο βαθμό!!!

Αριάδνη ΤΣΙΑΒΟΥ