Η συμφωνία ανάμεσα Αλβανίας και Κόσσοβου, για την κοινωνική προστασία – ασφαλιστικό και η «δική μας συμφωνία».

ΑΠΟΨΕΙΣ

Αντώνης ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Οικονομολόγος

Σύμφωνα με τον Αλβανικό τύπο, η Υπουργός Οικονομικών της Αλβανίας κ. Delina Ibrahimaj ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα την Συμφωνία ανάμεσα Αλβανίας και Κόσσοβου, σχετικά με την κοινωνική προστασία και το ασφαλιστικό σύστημα των πολιτών τους. Μετά την επικύρωσή της, πρόκειται να αναγνωριστούν οι ασφαλιστικές εισφορές – ο χρόνος ασφάλισης καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού εργασιακού βίου του ασφαλισμένου. Προβλέπεται έτσι, να γίνει ο συνυπολογισμός των κοινωνικών παροχών (συντάξεως γήρατος, αναπηρίας, κλπ).

Η συμφωνία αυτή, θεωρείται αρκετά σημαντική για την ισότιμη μεταχείριση των εργαζομένων. Επίσης, προβλέπει την διευκόλυνση των διαδικασιών για την απασχόληση, την χορήγηση άδειας εργασίας και την παραμονή στις δύο χώρες, μειώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο αισθητά τα εμπόδια και ασφαλίζοντας έτσι την ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων στις δύο χώρες.

Λαμβάνοντας υπόψιν την ανωτέρω συμφωνία και γνωρίζοντας την υφιστάμενη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Αλβανίας και του Κοσσόβου, ας λογιστούμε τι γίνεται με την δική μας «συμφωνία του Ν.4387/2016», για το ίδιο θέμα που αφορά τους Έλληνες της Αλβανίας που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, όπου:

α) δεν αναγνωρίζονται τα χρόνια ασφάλισης της Αλβανίας,

β) μειώνεται άδικα η σύνταξη, λόγω της προϋπόθεσης για τα 40 χρόνια μόνιμης και νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα,

γ) αφαιρείται η σύνταξη που λαμβάνουμε από την Αλβανία,

δ) ζητούνται πολλά και ανύπαρκτα δικαιολογητικά,

ε) η έλλειψη φροντίδας για την απασχόληση, άφησε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό εργαζόμενων ανασφάλιστους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να θεμελιώσουν δικαίωμα σύνταξης,

ζ) οι διατάξεις της «συμφωνίας», αναγκάζουν την κοινότητά μας, τους πολίτες μας να εγκαταλείψουν τα σπίτια, τα χωράφια τους, κλπ, κλπ, και τέλος, έχοντας υπόψη την μεγάλη απόκλιση, οικονομική, κοινωνική και πολιτική, και τον σημαντικό ρόλο της Ελλάδος στην ευρύτερη περιοχή σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της περιοχής, δεν μένει να συμπεράνουμε ότι όπως λένε και οι φιλόσοφοι Φραγκλίνο και Ουγκό, «Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος» και ότι, «Στους αποτυχημένους δεν λείπει τόσο η δύναμη ή η ικανότητα, όσο η θέληση».

Με αφορμή την παραπάνω συμφωνία ανάμεσα Αλβανίας – Κοσσόβου, ας ευελπιστούμε και εμείς, οι Έλληνες της Αλβανίας, ότι θα έχουμε μια εξίσου συμφωνία με την Μητέρα Πατρίδα, για να γίνει εφικτό το όνειρο μας, για μια πραγματική ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων της κοινότητας μας, αναγνώριση και συνυπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών και κοινωνικών παροχών.