ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η «ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ» ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

(Τα λάθη, την αλήθεια, να τη λέμε)

Φίλος μου «προκατειλημμένος», μόλις πήρε είδηση την πρωτοβουλία για την «μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας» των Βορειοηπειρωτών, σχετικά με το ασφαλιστικό, είπε κοφτά:

«Δε θα γίνει!».

«Έλα τώρα, όλα ανάποδα μας τα λες…;! Ποιος ο λόγος;!».

«Μα, ο κόσμος μας δεν πιστεύει σε συλλαλητήρια. Κατατεμαχίστηκε, έχασε την ελπίδα, κουράστηκε πια. Η ΑΣΑ τις προάλλες δε μπόρεσε να συγκεντρώσει ούτε πεντακόσια άτομα». 

Πώς βλέπω και κρίνω εγώ, προσωπικά, καλοπροαίρετα τα πράγματα. Από την αρχή πρόβαλαν οι αδυναμίες στο θέμα της διοργάνωσης:

Από την ανάλογη επιτροπή συνταξιούχων καθορίστηκε πρόχειρα, βιαστικά η ημερομηνία της διεξαγωγής της πορείας.

Χωρίς να πάρει την άδεια από την αστυνομία, ανακοίνωσε την πρώτη Οκτωβρίου – ως μέρα διαμαρτυρίας.

Με προχειρότητα και την ανέβαλε μετά. Με ειδοποίηση, που δεν πείθει. Ότι αφουγκράστηκε καταστάσεις και γεγονότα, πόνεσε την υγεία των διαδηλωτών, όταν την ίδια στιγμή οι δρόμοι της Αθήνας ήταν γεμάτοι από διαδηλωτές.

Κι αν θα γινόταν η πορεία, έτσι όπως λειτουργούσε η επιτροπή για να βγάλει τους Βορειοηπειρώτες στο δρόμο, θα ήταν από πρώτο χέρι αποτυχημένη.