ΔΥΟ ΑΙΤΗΜΑΤΑ – ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ

Ένα παλιό, νωπό χάλι, μια ντροπή, ένα αίσχος, η συχνή, παράλογη διακοπή ηλεκτρικής ενέργειας, κυρίως τη νύχτα, στην περιοχή μας, όταν από τα γύρο χωριά σε τυφλώνουν τα φώτα, μας ανάγκασε να συμμετέχουμε πέρυσι, σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου.

Εκφράσαμε τότε τη σκέψη μας:

«Εσείς, ως Δήμος, κατανοητό είναι, δε μπορείτε να φέρετε φως, αλλά μπορείτε να επιμείνετε, να απαιτήσετε, ώστε να αλλάξει, εδώ και τώρα, η κατάσταση! Την περιοχή σου δε μπορείς να την αφήσεις ακόμα στο σκότος!».

Κι ένα πρόσφατο γεγονός – το αλαλούμ με τη λεωφορειακή γραμμή Γεωργουτσάτι – Αργυρόκαστρο κι αντιστρόφως, η παράλογη ταλαιπωρία των δημοτών μας, μάς ανάγκασε εκείνη την ημέρα, να φωνάξουμε εκνευριστικά.

Μετά από ένα χρόνο διαπιστώνουμε:

Με τα φώτα στην περιοχή μας, ίδιο χάλι και χειρότερα. Με τη λεωφορειακή γραμμή, κακώς του κάκου.

Ενημερωνόμαστε ότι χθες (Σάββατο) στα Βρυσερά – κέντρο της Δημοτικής Ενότητας – συγκεντρώθηκαν κάτοικοι της Άνω Δρόπολης και διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την έλλειψη μέσου μαζικής μεταφοράς.

Απειλούν κιόλας με το δίκιο τους:

«Αν δεν λυθεί το πρόβλημα, θα απέχουμε από τις βουλευτικές εκλογές του Απρίλη και θα κλείσουμε την Εθνική Οδό, που σε οδηγεί στο τελωνείο της Κακαβιάς!».

(Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από το ArgjiroLajm.Net)