Η μικρή ιστορία της κατασκευής του «Μεγαλάκκου»

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ

Είχε ακόμα κόσμο το χωριό, κρατιόνταν καλά, σου έμπνεε την ελπίδα της παραμονής αρκετών κατοίκων, όταν ο Μπερίσα, πρωθυπουργός τότε της χώρας, επισκέφτηκε, ίσως σε περίοδο προεκλογικής καμπάνιας, αν δεν με απατά η μνήμη, τη Δερβιτσάνη.

Εκμεταλλεύτηκε την κάθοδο αυτή για το κοινό καλό – την κατασκευή ενός σημαντικού έργου στο χωριό – ο Δημήτρης Μανθ. Μπόμπολης.

Μετά την ομιλία του Μπερίσα στη συνάντηση με τους Δερβιτσώτες, ο Μήτσιος παίρνει το λόγο και του προτείνει:

«Κύριε Πρωθυπουργέ, εκτός των άλλων προβλημάτων, που αντιμετωπίζουμε σαν χωριό, κάθε χειμώνα με τις πολλές βροχές απειλούνται οι κάτοικοι του « Νέου Μαχαλά» από τον ορμητικό «Μεγαλάκκο». Νυχτοξημερώνουν μέσα σε πανικό, μη τυχόν βάλουν μπροστά τα ορμητικά νερά τα σπίτια τους. Κάντε κάτι, πειθαρχήστε το λάκκο, καταλαγιάστε την ψυχή αυτών των ανθρώπων!

Του αγγίζει ο Δημήτρης, με ωραίο τρόπο σε συνέχεια και το φιλότιμο: «Είστε βορινός κι αν δώσετε το λόγο εσείς, τον κρατάτε κιόλας, είστε μπεσαλήδες …!».

Υποσχέθηκε τότε ο Μπερίσα την κατασκευή του έργου κι έγινε το έργο.  

Τότε, με κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, κατασκευάστηκε πρώτα ο φράκτης κι έπειτα οδηγήθηκαν τα νερά σε τούνελ κατασκευασμένο με μπετό – από το κομμωτήριο του Κώτσια κι ως το σημείο που σμίγει ο «Μεγαλάκκος» με το «Σαραντινό» – .

Ο λάκκος από ένα στοιχειό, που απειλούσε χρόνια στη σειρά τη ζωή των ανθρώπων, μπήκε σε τσιμεντένια κοίτη, ημέρεψε, μετατράπηκε πια σε λεωφόρο. Εκεί που πνιγόσουν, πάνω του τώρα πια κινούνται, παρκάρουν αυτοκίνητα, γίνεται περίπατος.

Αυτή είναι με λίγα λόγια η μικρή ιστορία της κατασκευής του «Μεγαλάκκου».

(Στη φωτογραφία, πλάι στην προτομή του Βασιλείου Σαχίνη βλέπετε ένα κομμάτι του πειθαρχημένου «Μεγαλάκκου»).