ΙΔΙΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ: «ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ»

Τελευταία, σε αρκετά χωριά στον τόπο μας, τη Βόρειο Ήπειρο, οι κάτοικοί τους εκμεταλλεύτηκαν την «ευκαιρία», τον εγκλεισμό λόγω πανδημίας που δεν τους επέτρεπε να βγουν από τα σπίτια τους και να ασχοληθούν με τις δουλειές τους και «πήραν τα βουνά».

Πήγαν σε θρησκευτικά μνημεία, σε μονές, σε εκκλησίες κι έκαναν ανακαινίσεις σε σκεπές (Βάνιστα, Ζερβάτες), κατασκεύασαν ολόκληρο δωμάτιο υποδοχής των πιστών (Καλογοραντζή), επένδυσαν με μπετό ένα μεγάλο κομμάτι δρόμου, που σε οδηγεί στο Μοναστήρι (Δερβιτσάνη), κλπ.

Σου κινεί την περιέργεια ένα αρνητικό φαινόμενο. Γεγονός ας το πούμε καλύτερα:

Τα άτομα που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία, πριν ξεκινήσουν την κάθε εργασία σε θρησκευτικό χώρο, σέβονται φανατικά κάποιες αρχές: πηγαίνουν και ζητούν την άδεια από την Μητρόπολη, όχι τη στήριξή της.

Κι ενώ λογικά πρέπει να τους συγχαρεί, να τους ενθαρρύνει, να συνεργαστεί μαζί τους, μας λένε ότι συμβαίνει το αντίθετο. Η Μητρόπολη τους εμποδίζει. Με το πρόσχημα, ότι τη δουλειά σε αυτούς τους χώρους πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από αυτή. Τα λεφτά των πιστών, να τα διαχειριστεί αυτή.

Να, όμως, που τα άτομα, που αποτελούν την ομάδα πρωτοβουλίας σε κάθε χωριό, από διάφορους λόγους και αιτίες, έχουν χάσει την εμπιστοσύνη της διαχείρισης του χρηματικού ποσού τους από τη Μητρόπολη. Τις εργασίες, πλέον, βρίσκουν τον τρόπο και τις κάνουν μόνοι τους.

Το θετικό είναι ότι τα έργα στον τόπο μας προχωρούν. Αυτή είναι η ενθαρρυντική είδηση.