«Ποιον να πρωτοβοηθήσει η Παναγιά»

«Ποιον να πρωτοβοηθήσει η Παναγιά»

Από τη μια μεριά του τηλεφώνου η Μάνα μου, από την άλλη η Χρυσαυγή του Λίτσιου, οι δύο παλιές φίλες. Γριές και οι δύο λέγανε ολοένα τα παράπονα. Για το πώς τους πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια, τους έφυγε στο άψε – σβήσε η ζωή. Κι όλο κλαιγόταν για αφόρητους πόνους στο κορμί τους.

Έλεγαν για το μεγάλο κακό που πλάκωσε τον κόσμο, τις πολλές ασθένειες. Την ανίατη ασθένεια, που προσβάλλει περισσότερο τις νέες ηλικίες.

-Να μας βοηθήσει η Παναγιά, να μας πάρει το κακό – έλεγε η Μάνα μου.

-Ποιον να πρωτοβοηθήσει και Αυτή, δεν προλαβαίνει, γιατί γίναμε πολλοί – απαντούσε η φίλη της.

Και οι δύο «κοιμούνται», έφυγαν από τη ζωή, δεν πονάνε πια. Ξεκουράζονται, σχεδόν τρία χρόνια τώρα, στον «ίσκιο» της Αγίας Παρασκευής.

Σχετικά άρθρα: