«Τι θα γίνει με τον τόπο μας, την Βόρειο Ήπειρο;»
Της Ευτυχίας Στεργίου Τζάρου
(Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του έπους του ’40)
Λίγες γραμμές… αφιερωμένες στον πατέρα μου.. Τον Σταύρο Στεργίου από το χωριό Λαζάτι της Βορείου Ηπείρου και σε όλους τους αφανείς ήρωες του μεγάλου ηρωικού αυτού αγώνα.
Αυτή την ξεχωριστή μέρα για όλους, στην ταράτσα του σπιτιού μας κυμάτιζε η γαλανόλευκη επί χρόνια και ακούγονταν τα τραγούδια της Μεγάλης Βέμπο, εκτός των πέντε τελευταίων ετών. Επί χρόνια κρατούσες σαν μεγάλο μυστικό όλο αυτό που συνέβη στα βουνά του Τεπελενίου και της Κλεισούρας για να προστατέψεις τα παιδιά σου, και μαράζωνες που δεν μπορούσες να βροντοφωνάξεις αυτό που όλος ο κόσμος θαύμαζε!
Και ήρθε η ώρα να το πεις σε εμάς και σε όλους ότι αυτό που βίωσες δεν περιγράφεται με λόγια. Περνούσε κάθε φαντασία! Έζησες πολλά χρόνια και είδες να πραγματοποιούνται όλα σου τα όνειρα… Να επισκεφθείς την Πατρίδα που σου έλειψε τόσο πολύ και να την θαυμάζεις για την πρόοδο της.
… Αλλά έφυγες και με έναν μεγάλο καημό…!!! «Τι θα γίνει με τον τόπο μας;… Την Βόρειο Ήπειρο;…»
Αιωνία η μνήμη των αγωνιστών του ’40!
