Το «τζοβόρι» προστάτης όλης της Δερόπολης

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Το κλείσιμο (η κορυφή) ενός καλόκτιστου τοίχου περικύκλωσης (μάντρας) με ακανόνιστες, ανώμαλες πέτρες, (γρουμπούλια), τοποθετημένες κι αυτές με κάποια μαστορική καλαισθησία, αποτελεί το τζοβόρι.

Σε προσπάθεια, σε απόπειρα να το ξεπεράσεις, με σκοπό να παραβιάσεις συγκεκριμένο χώρο, π.χ., οικεία, το τζοβόρι γκρεμίζεται εύκολα. Και οι ανώμαλες πέτρες πάνω στο πέσιμο, θορυβούν υπερβολικά. Προπάντων τη νύχτα.

Για τα σπίτια το τζοβόρι παίζει ρόλο φύλακα.

Ακριβώς τον ίδιο προστατευτικό ρόλο έπαιξαν ανά των αιώνων οι Δερβιτσώτες στη Δρόπολη, που τους αποκαλούν οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής κι αυτούς «τζοβόρια». Οι Δερβιτσώτες, θέλουμε ή μη, είναι υπόδειγμα παλικαριάς, φιλοτιμίας και ντομπροσύνης. Αποδεδειγμένης αντίστασης.

-Για θέμα παραβίασης βοσκοτόπου στη «Μισαγιάδα», σε λίγο να σκοτωθούν παλιά με τους γείτονες. Αν είχαν όπλα μαζί τους οι δύο πλευρές, πάνω στο θυμό πού να ξέρεις, ανεξέλεγκτος θα ήταν ο καυγάς, ίσως να έπεφτε και τουφεκίδι…

Για να μην περάσουν πια οι Λαζαρατινοί με τα κοπάδια γιδοπροβάτων το σύνορο, έστησαν στο βουνό με ανώμαλες πέτρες τζοβόρια. Πιστεύουμε ότι από τότε τους κόλλησαν αυτό το παρατσούκλι.

Οι Δερβιτσώτες, δεν είναι καθόλου άξεστοι – άμυαλοι, όπως νομίζουν μερικοί. Αντιθέτως, είναι πανέξυπνοι και μεγαλόκαρδοι. Πατριώτες και αντιστασιακοί.