«ΚΑΝΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ, ΑΛΛΑ … ΔΕ ΜΠΟΡΩ»

Κώστας ΖΑΦΕΙΡΗΣ

Το ό,τι με τρέχανε, εμένα τον αδελφό τους, το Βορειοηπειρώτη, για πολλά χρόνια στη σειρά και με οδηγούσαν από την Αθήνα στην Κακάβια, για μια σφραγίδα – αυτή η ταλαιπωρία κάθε 6 μήνες – το αφήνω σε μια άκρη του μυαλού μου το γεγονός αυτό, αλλά δεν το ξεχνώ.

Το ό,τι με στείλανε για να μεταφράσω τα ίδια πιστοποιητικά δεκάδες φορές, δεν το ομολογώ πια, αλλά δεν το ξεχνώ.

Το ό,τι με οδηγήσανε σε προξενείο, στην αρχή για βίζα και σε συνέχεα για επικύρωση των πιστοποιητικών, πραγματικά δε θέλω να φέρνω στο νου μου τα παλιά, αλλά τι να πω, δεν ξεχνιέται εύκολα αυτή η πράξη.

Το ό,τι κόψανε τις συντάξεις των υπερήλικων, βαρύ το πλήγμα, καταστροφή για τους Βορειοηπειρώτες, μπήκε αργότερα και ο ρατσιστικός νόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση, κάνω να ξεχάσω, όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα, αλλά δεν μπορώ.

Το ό,τι το 2020 μας κλείσανε τα σύνορα – θέμα κορωνοϊόυ – σαν να μην υπήρχε για τα αδέλφια τους άλλη λύση, άλλη διέξοδος, το αφήνω σε μιαν άκρη, παράμερα και αυτό, αλλά πώς να ξεχαστεί;!

Το ό,τι μας σκότωσαν παλληκάρια και αυτοί, ως κυβερνώντες, δεν ζήτησαν ποτέ το πιο απλό, το πόρισμα της δολοφονίας, δεν το βγάζω εύκολα από τη μνήμη μου, γιατί είναι πολύ βαρύ το γεγονός και δεν ξεχνιέται.

Και…, να έρχονται, οι δημιουργοί όλων αυτών των καταστάσεων, και να σε δουλεύουν ψιλό γαζί, με τις δήθεν εγκάρδιες ευχές τους, σε επέτειο Ομονοίας, «μεγάλης» γιορτής του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αυτό πάει πολύ. Ξεπερνάει κάθε λογική…!!!

Και…, το χειρότερο, υπάρχουν δικοί μας πατριώτης, που μοστράρουν τις ευχές αυτών που μας ταλαιπώρησαν χρόνια στη σειρά, που μας έκοψαν τις συντάξεις, που μας έκλεισαν τα σύνορα…

Βλέπεις, τις πράξεις αυτές και σιχαίνεσαι τον εαυτό σου, πραγματικά…!!!

… τι να ξεχάσω και τι να πρωτοθυμηθώ…!!!