Στο χωριό σκαλίζαμε ομαδικά το αμπέλι με το δικέλλι, θερίζαμε το στάρι με δρεπάνι, μαζεύαμε το καλαμπόκι στο χωράφι… Προφανώς όλες αυτές οι εργασίες αντιμετωπίζονταν από κοινού πριν ιδρυθεί ο γεωργικός συνεταιρισμός. Κολλούσαμε μαζί τα βούλτα, που στεγνά χρησιμοποιούνταν σαν καυσόξυλα, κουβαλούσαμε πέτρα από το μαντέμι για σπίτι, για μάντρα, στρώναμε με μπετό την αυλή, ρίχναμε τη σολέτα …
Γινόμασταν μαζί συγγενείς, γείτονες, φίλοι… κι αντιμετωπίζανε από κοινού εργασίες, που απαιτούσα πολλές δυνάμεις και συνήθως γινόταν την Κυριακή, που ήταν μέρα ανάπαυσης.
Οι μαστόροι έστρωναν και αλφάδιαζαν το μπετό στη σολέτα του σπιτιού, στην αυλή. Έδιναν λούστρο στην επιφάνεια για καλή μόνωση. Χτυπάγανε το μπετό, για να δέσει καλά, γίνει ένα σώμα.
Οι παρακάτω φωτογραφίες, δανεισμένες από το προσωπικό αρχείο του Κώστα Τσάτσαλη, είναι βγαλμένες το 1973, όταν ριχνόταν η σολέτα του σπιτιού τους. Ο ίδιος γράφει με τη σειρά προσεκτικά και τα ονόματα των συγχωριανών μας:
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει