ΜΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΚΤΙΖΕΙΣ ΧΩΡΙΟ

Για να δράσει αποτελεσματικά η Αδελφότητα, ο Σύλλογος, η Ομοσπονδία…, ένας οποιοσδήποτε Πολιτικός ή Κοινωνικός Φορές, το έχω ξαναπεί:

Πρέπει να διαθέτει, να διαχειρίζεται λεφτά.

Γι’ αυτό το σκοπό κάθε μέλος έχει καταστατική υποχρέωση να πληρώνει συνδρομή. Αλλά και το δικαίωμα, προφανώς, ελέγχου των χρημάτων που προσφέρει.

Όμως, αυτό – το σημαντικό σημείο – παραβιάζεται.

… Το ένα ευρώ, ένας λιγότερος καφές το μήνα, είναι χρυσός, όταν το αξιοποιείς σωστά.

Για να καταλάβουμε καλύτερα τι θέλω να πω, παίρνω ένα παράδειγμα. Αυτό των συνταξιούχων, που είναι νωπή πληγή. Που πονάει πολύ.

Ζήτημα, το οποίο το βλέπω σαν ιδέα αλλά και σαν υποχρέωση: 

Αν ο κάθε συνταξιούχος μας – όταν έπαιρνε τα χρήματα της σύνταξης του ΟΓΑ – θα εκταμίευε όλα αυτά τα χρόνια, σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό μόνον ένα ευρώ το μήνα, στο ταμείο ο σύλλογός τους θα είχε κάποια στιγμή ικανοποιητικό ποσό λεφτών, καλό κομπόδεμα.

(Βάλτε τη μύτη του μολυβιού κάτω και υπολογίστε … ! Θα εκπλαγείτε απ’ τον αριθμό που θα προκύψει).

Αν θα διέθεταν αυτά τα λεφτά, οι συνταξιούχοι, θα μπορούσαν να αγωνιστούν αποτελεσματικά με όλα τα δημοκρατικά μέσα.

Μέσω δίκαιου αγώνα θα είχαν αποκαταστήσει την αδικία, που τους έγινε. Θα είχαν δικαιωθεί ηθικά  και χρηματικά.  

Το ένα ευρώ το μήνα, είναι ένα ασήμαντο ποσό για τη τσέπη του καθενός, αλλά σημαντικότατο ποσό αν το εκταμιεύομαι κανονικά για κοινόχρηστες λύσεις.

Να γίνει πλέον συνήθεια, συνείδηση, κανόνας… στην Αδελφότητα, στην Κοινότητα, στο Σύλλογο, στην Ομοσπονδία… η πράξη αυτή.

Η μηνιαία κατάθεση σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό του ενός ευρώ, από κάθε ικανό εργαζόμενο μέλος, είναι πολλά ευρώ σε κάποιο χρονικό διάστημα.

Είναι κανονική λειτουργία του φορέα, αγώνας, δύναμη, έργο.

Μ’ ένα ευρώ κτίζεις χωριό. Αλλάζεις από μόνος σου πραγματικά, καταστάσεις, Σώζεις, χωρίς καμιά υπερβολή – τη Μειονότητα.

Όλη η ιδέα, είναι μόνο θέμα διαχείρισης. Και πάνω απ’ όλα αντίληψης. Και λογικής.

16/04/2015