Μια συνοριακή διάβαση με δύο ονόματα: «Qafë Bote» και «Μαυρομάτι»

Κάπως έτσι, νομίζουμε, ότι λειτούργησε το σκεπτικό των ανθρώπων, τότε που άλλοι πηγαίνανε κι άλλοι ερχότανε, προσπερνώντας  ένα σημείο – βαθούλωμα βουνού, που χώριζε δύο κόσμους.

Αυτοί που κινούνταν προς το Νότο, αποκάλεσαν στη γλώσσα τους, την αλβανική, αυτό το σημείο προσπέρασης προς την Ελλάδα: «Qafë Bote». Σε ελεύθερη μετάφραση: «Αυχένα του Κόσμου».

Βάφτισαν μόνο με δύο λέξεις, ότι έπιανε το μάτι τους. Τόπο απότομης, μεγάλης αλλαγής, ανοιχτού ορίζοντα. Αλήθεια από κει και πέρα συναντούσαν άλλο κόσμο.

Όσοι κινήθηκαν στο αντίθετο ρεύμα, προς Βορρά, βλέποντας άλλα πράγματα, διαφορετικά, «Μαυρομάτι» βάφτισαν το ίδιο σημείο. Έκαναν και αυτοί, προφανώς με τη λογική τους, τη διαφορά.

Κι έχει από παλιά, η διάβαση αυτή δύο ονόματα.

Σε εποχές χωρίς σύνορα, ο κόσμος τη διάβαση αυτή, την προσπερνούσε σχεδόν ελεύθερα, αργότερα έκλεισε ερμητικά, κι έμεινε αρκετά κλειστή.

Τώρα σε ταλαιπωρεί. Δημιουργείται στο ελληνοαλβανικό τελωνείο, σύμφωνα με τις καταστάσεις, συχνά συνωστισμός. Στο μέλλον, θα ανοίξει διάπλατα. Αυτή είναι η παγκόσμια προοπτική. Θα είναι ελεύθερο πέρασμα το Μαυρομάτι ή η «Qafë Botë».

Η κοινωνία εξελίσσεται …