«ΜΠΡΟΣ ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ»

Κοίτα τι σοφή ανάλυση, κάνει στενός φίλος μου. Μαρμαράς στο επάγγελμα. Παιδί παππά, διαβόλου εγγόνι.

Μου λέει: «Η πάλη των τάξεων στο πρώην δικτατορικό σύστημα στην Αλβανία, στον μονοκομματισμό, ήταν ό,τι χειρότερο υπήρχε εκείνη την εποχή. Προσθέτεις εδώ και το ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι της, την απομόνωση, πράξη που της κόστισε πολύ, την άφησε πάμπτωχη.

Όμως, εκεί που σε τιμωρούσαν, για να «συμμορφωθείς», τότε σου πέταγαν, σαν σε σκύλο, ένα κομμάτι ψωμί. Τώρα σε καιρό δημοκρατίας, σε πλουραλισμό, αν σε πιάσει το μολύβι, υποστείς το διωγμό, σε βγάλουν από τη δουλειά, επειδή δεν στήριξες το κόμμα τους (τι κι ας είσαι ικανός) αλίμονό σου, θα πεινάσεις. Δεν σε θεωρούν ούτε σκύλο.

Είναι τροχισμένο τσεκούρι, πάνω από το κεφάλι σου, το κομματικό μίσος …! Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, άλλα χθες και άλλα σήμερα, για τον απλό πολίτη…!!!».

(Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του φωτογράφου, Γιώργου ΒΑΣΣΟΥ)