Λίγη χαρά η ζωή του χάρισε και πίκρες πολλές τον πότισε

«Ο αγωνιστής που δεν αναγνωρίστηκε, Νικόλαος ΣΥΡΜΟΣ, 1902-1987»

Ο Φώτης Σύρμος από τη Δερβιτσάνη της Β.Η. με τον άκρα­το πατριωτισμό που τον διακρίνει, είπε να δημοσιεύσει ετούτο το βιβλίο – μαρτυρίες και ντοκουμέ­ντα ιστορικά και αγωνίες για τη φαμίλια, του πατέρα του Νικ. Σύρμου, που πέθανε στη Μελβούρ­νη της Αυστραλίας στις 14.04.1987, μακριά από την πονεμένη του πατρίδα και την ορφανεμένη οικογένειά του.

Λίγη χαρά η ζωή του χάρισε και πίκρες πολλές τον πότισε. Μ’ αυτός, απτόητος και δυνατός, συνέχισε τον αγώνα μέχρι και την τελευταία του πνοή, αφήνοντας στο νεκρό του πρόσωπο έκφραση αισιοδοξίας, να συνεχίσουν τον αγώνα τα παιδιά του και οι λοιποί πατριώτες.

Από τα μικρά του χρόνια αγωνίστηκε για επιβίωση κάτω από συνθήκες σκληρές της Αλβανι­κής τυραννίας. Πολέμησε στην κατοχή τους βάρβαρους κατακτητές, κάτω από τη σημαία του ΕΔΕΣ. Άσχημες συγκυρίες ανάγκα­σαν τον αγνό αγωνιστή να εγκα­ταλείψει την πατρίδα και την αγαπημένη του Κωνστάντω, με τα πέντε ανήλικα παιδιά του. Μα τον ομφάλιο λώρο ποτέ δεν έκοψε και συμπαραστάθηκε ηθικά και υλικά, μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Μαζί του, εκεί στην απόμακρη Αυστραλία, ζούσε και μεγάλωνε μαζί με την αλαργινή φαμίλια του και σ’ ώρες αναπαμού, διάβαζε και ξαναδιάβαζε γράμματα αγαπημέ­νων του και ξεφύλλιζε χαρτιά με μαρτυρίες από τους αδιάκοπους αγώνες του.

Αυτά τα χαρτιά και γράμματα, που θα συγκλονίσουν πραγματικά τον αναγνώστη, ο γιος του Φώτης Σύρμος τα εξέδωσε σε βιβλίο, για να τιμήσει τον αγωνιστή πατέρα του και να του ορκιστεί, ότι θα συνεχίσει το πατριωτικό και κοι­νωνικό του έργο.

Το βιβλίο του Φώτη Σύρμου είναι συ­ναρπαστικό, που από τις πρώτες κιόλας σελίδες κεντρίζουν το ενδια­φέρον του αναγνώστη, ώστε να το διαβάσει όλο, με μιαν ανάσα.

ΔΗΜ. ΖΑΡΑΒΕΛΑΣ

συγγραφέας

Από το «Ηπειρωτικόν μέλλον», Μάρτιος 1999