Ο τσολιάς

(Η λαϊκή παράδοση στην περιοχή της Δρόπολης…)

Είναι αρκετά παλιά η φορεσιά του τσολιά.

«Το 1920, η μαμά μου μικρούλα, κάπου 7 – 8 χρονών – λέει η Καλλιρρόη Διαμάντη – ντύθηκε τσολιάς στο γάμο του Γιάννη (Μέρου) Γκούτζου. Της είχαν δώσει την απλάδα και μάζευε λεφτά».

Άλλαζε η φορεσιά των αγοριών. Σε σύγκριση με αυτή των κοριτσιών, η άσπρη φουστανέλα τους, είχε περισσότερες πιέτες. Το γιλέκο των αγοριών ήταν μαύρο. Των κοριτσιών είχε, συνήθως, χρώμα μανουσακί.

Οι φούντες στις πόχες και κάτω από το γόνατο στ’ αγόρια, ήταν μαύρες, στα κορίτσια κόκκινες. Έζωναν τη μέση τους με ζωνάρι υφασμένο σε αργαλειό, κόκκινο ή τριανταφυλλένιο.

Στο κεφάλι τ’ αγόρια φορούσαν σκουφί με φούντα, τα κορίτσια μπερέτο.

Τσολιάδες σε γάμους φοριόταν και μεγάλοι. Όλοι μαζί, συμμετείχαν ενεργά σε ξεφαντώματα, δημιουργούσαν, με την παρουσία τους, χαρούμενη ατμόσφαιρα.