«Πες μου πού πουλάν καρδιές…;»

Ξυπνήσαμε με καλή διάθεση σήμερα. Χαρούμενοι και αισιόδοξοι. Είμαστε στα χάη μας και σιγοτραγουδούμε παρέα με τον αθάνατο, τον μεγάλο, τον τεράστιο Μητροπάνο:

«Πες μου πού πουλάν καρδιές,
να σου πάρω μια.
Πες μου πού πουλάν χαρές,
να σου πάρω δύο…»

Η πρωινή αύρα της θάλασσας στην Πάργα των ολιγοήμερων διακοπών μας, μάς ευφραίνει την ψυχή.

Συνοδεύουμε τη φωνάρα του αξέχαστου ερμηνευτή, με σφύριγμα και με δυνατή φωνή:

«Θέλω να ‘χεις δυό καρδιές,
ν’ αγαπάς διπλά τον κόσμο…»

«…Πες μου πού πουλάν χαρές,
να στις πάρω όλες…»

Στο τραγούδι – εποχή – δεν ξεχωρίζεις εύκολα πού ξεκινάει η καταπληκτική μουσική και πού σταματάει ο δυνατός στίχος! Κι αν υπερβαίνει, ξεπερνάει τα δύο πρώτα η ερμηνεία του υπέροχου, αξιολάτρευτου τραγουδιστή.

Την ώρα που παράγονταν το τραγούδι αυτό – φανταζόμαστε – οι καλλιτέχνες δεν ήταν εδώ, ήταν αλλού.

Στην κοσμάρα τους.

Μας «πήραν», σήμερα μαζί τους κι εμάς.

Ελάτε, καλοί μου φίλοι κι εσείς σήμερα, να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το τραγούδι:

«Πού πουλάν καρδιές», που σου βάζει στην ψυχή, στο συναισθηματισμό πανιά και σε ταξιδεύει, που σου ανεβάζει διαρκώς τη διάθεση, το ηθικό:

«Πες μου πού πουλάν χαρές,
να στις πάρω όλες»…

«Θέλω να ‘χεις δυο καρδιές,
ν’ αγαπάς διπλά τον κόσμο…»

Μα, τι άλλο περισσότερο μπορεί να πει ένα τραγούδι…;!

Τίποτε περισσότερο.

29/07/2014