Πολύπλευρη προσωπικότητα, με αρετές και αξίες που όλοι τις ζηλεύαμε

Ο στενός μας φίλος, Σωκράτης Παπαδόπουλος, μας έφυγε πρόωρα και μας άφησε ένα ανεκπλήρωτο κενό. Στην συντροφιά μας ήταν το κεντρικό πρόσωπο που με τις πλούσιες γνώσεις του, με τα αστεία του ήταν το αλάτι και πιπέρι της παρέας.

Ο Σωκράτης ήρθε στη ζωή στο χωριό Δούβιανη της Κάτω Δρόπολης, Νομού Αργυροκάστρου στις 16 Απριλίου 1943. Ήταν ο δεύτερος γιος του Δήμου και της Αμαλίας Παπαδοπούλου. Ο Σωκράτης μεγάλωσε σε μια οικογένεια διανοούμενων. Ο πατέρας του, Δήμος, ήταν απόφοιτος του πανεπιστημίου Σορβόννης της Γαλλίας της φαρμακευτικής σχολής και υπηρέτησε στην πόλη του Αργυροκάστρου μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Η μητέρα του, Αμαλία, είχε αποφοιτήσει από τη σχολή οικιακών της Κέρκυρας.

Ο Σωκράτης ολοκλήρωσε το 7-χρονο σχολείο στα Σωφράτικα με άριστα αποτελέσματα. Στη συνέχεια, φοίτησε στο γυμνάσιο «Ασίμ Ζενέλι» στο Αργυρόκαστρο, συμπεριλαμβανόμενος στους διακεκριμένους μαθητές.

Το δικτατορικό καθεστώς, αρχικά, δεν του παρείχε το δικαίωμα να συνεχίσει ανώτερες σπουδές. Τότε ο Σωκράτης αποφάσισε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στον πρώτο γραμματέα του κόμματος στο Αργυρόκαστρο. Αφού τελείωσε το αίτημά του ο Σωκράτης, ο γραμματέας άνοιξε το συρτάρι και βλέποντας εκεί, του απάντησε: «Δεν δικαιούσαι, γιατί έχεις πρόβλημα στη βιογραφία σου». (Ο πατέρας του, ο Δήμος, το 1946 καταδικάστηκε σε δίχρονη εξορία στην Κρούγια, για τα πατριωτικά του φρονήματα).

Την επόμενη χρονιά, με την επέμβαση του Θωμά Παπαπάνου (δασκάλου του Ενβέρ Χότζα) του δόθηκε το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων, στο τμήμα μαθηματικών όπου αποφοίτησε με άριστα.

Ως εκπαιδευτικός, διορίστηκε σε πληθώρα σχολείων και ως επιθεωρητής στη Διεύθυνση Παιδείας, αποδεικνύοντας την ικανότητά του στη διδασκαλία όπου διακρινόταν όχι μόνο από άποψη μεθοδικής, αλλά και από το υψηλό επιστημονικό επίπεδο.

Ο Σωκράτης ήταν και κοινωνικός λειτουργός. Ίδρυσε στο Αργυρόκαστρο αρχικά, ως προπονητής, μια ομάδα σκακιού, η οποία αργότερα διακρίθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα. Επίσης, ήταν και ιδρυτής της ομάδας πινγκ-πονγκ.

Κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής του πορείας, ενεργούσε και ως δημοσιογράφος στον τοπικό τύπο και συνάμα, ως αθλητικός ανταποκριτής, σε κεντρική εφημερίδα των Τιράνων. Απέκτησε ένα πλούσιο ρεπερτόριο, δημοσιεύοντας και βιβλία με αθλητικό περιεχόμενο, αποδεικνύοντας έτσι και ικανότητες ποιοτικού συγγραφέα.

Για την πλούσια δράση του, ως αθλητικός δημοσιογράφος, του απονεμήθηκε το ανώτερο βραβείο της αθλητικής δημοσιογραφίας «Αντών Μαζρέκου». Επίσης, πέρυσι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, του απένειμε το βραβείο «Εξέχουσα Κοινωνική Μορφή».

Και ως συνταξιούχους, ο Σωκράτης συνέχισε τη δημοσιογραφική του δράση. Από την Αθήνα ενδιαφερόταν για τα γεγονότα στον τόπο μας και με τη χρήση του διαδικτύου έγινε ιδιαίτερα συμπαθής και αγαπητός στο κοινό.

«Είναι δύσκολο, αγαπητέ φίλε μας Σωκράτη, να βρούμε τα κατάλληλα λόγια για να εκφραστούμε για την πολύπλευρη προσωπικότητά σου, με αρετές και αξίες που όλοι τις ζηλεύαμε. Θα μας λείψει, ασφαλώς, η φυσική σου παρουσία, όμως θα μας συντροφεύουν οι ιδέες σου και τα περίεργα συμβάντα της ζωής σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Καλό παράδεισο!»

Γιώργος Μάσσιος, Χρηστάκης Τζούμπης, Γκέτσι Σέχου, Χαντέρ Μεβλάνι, Γιάννης Ράφτης Θανάσης Μπέλε.

01.02.2021