Πώς παρέμεινε η Ντίνα στην κορυφή του δροπολίτικου χορού
Ήταν το 1977.
Μετά από πολυήμερες δοκιμές, νυχτοξημερώματα πάνω στο χορό, ο χορευτικός όμιλος γυναικών της Δρόπολης, ενόψει του Φολκλορικού Φεστιβάλ του Αργυροκάστρου, ήταν έτοιμος, ν’ ανέβει στη σκηνή.
Με την τέλεια προετοιμασία του, τη δεξιοτεχνία του, θα ενθουσίαζε, στο αρχαίο κάστρο, τους θαυμαστές. Θα τους έκοβε για πολλοστή φορά ξανά -μόνο για λίγο- την ανάσα.
Ήταν η Ντίνα του Μήλου στην κορυφή του χορού. Η καλύτερη επιλογή – πρώτο μπόι, ευλύγιστο σώμα – με προσόντα καλλονής. Η λάμψη όλη ήταν πάνω της!
Τη Ντίονα καθόρισαν οι ειδικοί, αποκλειστικά, να σύρει το δροπολίτικο χορό.
Ενώ, όλα ήταν έτοιμα και μετά από λίγες ώρες θα ξεκινούσε η εκδήλωση, ανώτατα κομματικά στελέχη έφεραν αντίρρηση. Παρενέβησαν στο φολκλόρ. Το ανέμισμα του μαντιλιού, την κορυφή, δεν το εμπιστευόταν στην Ντίνα.
Ως μέλος θιγμένης, κατατρεγμένης, ανεπιθύμητης οικογένειας από το σύστημα, δεν άρμοζε να είναι η Ντίνα στην κορυφή.
Να την έβγαζαν από το χορό; Ήταν πλέον αργά. Να την έβαζαν στο τέλος; Θα φαινόταν ξανά. Σκέφτηκαν να μπει κάπου ενδιάμεσα, ώστε να μην προσελκύει τόσο πολύ την προσοχή του θεατή. Να είναι ίσως κάπως αφανής.
Με παρέμβαση αρμοδίων από την πρωτεύουσα, που παρακολουθούσαν και συμβούλευαν συστηματικά όλο αυτό το διάστημα τον όμιλο, κατάφεραν – πάντως για το καλό του χορού – η Ντίνα να παραμείνει στην κορυφή.
Από πείσμα, τότε, η πρωτοχορεύτρια έβαλε φτερά. Δε χόρεψε. Πέταξε πάνω στη σκηνή. Ήταν, αλήθεια, υπέροχη, καταπληκτική.
Με τα στριφογυρίσματα, «ζάλισε» τους θεατές που χειροκροτούσαν ακατάπαυτα και θερμά. Ήταν και οι αξίες της που κατέκτησε Μετάλλιο, γενικά, ο όμιλος της Δρόπολης πρώτη θέση και στο δροπολίτικο χορό.
Υστερόγραφο:
Για να συνοδεύσουμε το κείμενο, ζητήσαμε από τη Ντίνα τουλάχιστον μια φωτογραφία. Μάλιστα αυτή που χορεύει στην κορυφή. Δεν διέθετε δυστυχώς καμία. Φαίνεται τις είχαν εξαφανίσει.
Δύσκολη εποχή!