Σαν Βορειοηπειρώτες: Αντί της κορυφής, αγγίξαμε τα κατάβαθα της βουβής απελπισίας

ΑΙΧΜΕΣ

Μενέλαος ΜΑΤΣΑΣ

30 χρόνια οδοιπορικό στα κακοτράχαλα βουνά της κακοδαιμονίας μας. Αντί της κορυφής, αγγίξαμε τα κατάβαθα της βουβής απελπισίας.

Οι νέοι καρεκλοκένταυροι, δεν πρόσφεραν λύσεις, παρά μόνον να συντηρούν τον «μικρόκοσμό» τους.

Η παλιά φρουρά, δεν λέει κάτι για το σήμερα, αρκείται να εξομολογείται απομνημονεύματα αντιστασιακά και περασμένα μεγαλεία.

Το Εθνικό Κέντρο; Προς τα που πάει η βαρκούλα μας; Μπροστά το βάθος συνωμοτεί με τα κύματα, έτοιμο να την καταπιεί. Απέναντι ξέρα, βράχια.

Άραγε θα σημάνει κάποτε η αλλαγή; Η μόνη ελπίδα επαφίεται στη νέα γενιά, απαλλαγμένη από βαρίδια και νοοτροπίες του παρελθόντος της δικιάς μας γενιάς, οπλισμένη με αφοσίωση, ειλικρίνεια και ΑΓΑΠΗ για το χώρο μας, για την ιδιαίτερη πατρίδα.

Όσο υπάρχει χρόνος, αυτή η γενιά να μην χάσει το τρένο της επαφής με τα τεκταινόμενα, τους μηχανισμούς τη «γλώσσα» επικοινωνίας στο χώρο μας. Το γοργόν και χάριν έχει, λένε οι παλαιοί.

Σκόρπια λιανολίθαρα.