ΣΕ ΕΝΤΕΚΑ ΜΕΡΕΣ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΔΙΧΩΣ ΦΩΣ

ΑΙΧΜΕΣ

Μέχρι σήμερα ρωτούσαμε: «Θα φτιάξει ποτέ το ηλεκτρικό ρεύμα;».

Τώρα, εμείς οι ηλικιωμένοι, που μένουμε στο χωριό, (εγώ με την γυναίκα μου στο Βοδίνο) χάσαμε τις ελπίδες και λέμε:

«Ποτέ, ποτέ δεν ελπίζουμε να φτιάξει, γι’ αυτό παίρνουμε τα μέτρα όπως – όπως, στα δύσκολα να βολευτούμε».

Στατιστικά:

Έντεκα ο μήνας σήμερα, μέρες βροχερές, χειμώνας, κορωνοϊός, φοβισμένοι, αγχωμένοι, κλεισμένοι μέσα, δύσκολος ο ανεφοδιασμός, εδώ σε μικρά απομονωμένα κι απόμακρα χωριά, δυσκολίες στη θέρμανση, γιατί τα ξύλα είναι πανάκριβα, το ρεύμα από πέντε έφθασε εννέα μισό. Και να κάθεσαι να περιμένεις να ξημερώσει η μεγάλη νύχτα, χωρίς φως, στα γκαβά! Στο πηκτό σκοτάδι. 

Στις ένδεκα μέρες, σημείωσα τέσσερις νύχτες δίχως φως…

Αυτό που μου κινεί περισσότερο την περιέργεια είναι ότι τόσα χρόνια, δεν βγήκε κάποιος να γράψει, έστω για δικαιολογία, πού είναι η βλάβη, τι συμβαίνει, τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια;!

Μόνον διαφήμιση βλέπουμε: Ότι γίνονται προσπάθειες και έργα στα χωριά μας, όμως για το βασικό και ζωτικό πρόβλημα, πάμε από το κακό στο χειρότερο!

Και όμως, αντέχουμε και θ’ αντέξουμε, γυρίζοντας στις πρωτόγονες καταστάσεις που ζούσαμε παλιά!

Καλές Γιορτές, με τηγανίτες στην πλάκα και λαμπιόνια σε έλατα στα «μεγάλα» κέντρα του τόπου μας!!!

Βασίλης ΛΑΧΑΝΑΣ