Σπύρος Μέτσης – Επίτιμος Πρόεδρος της Ενώσεως Δροπολιτών «Ο ΔΡΙΝΟΣ»

Σπύρος Μέτσης – Επίτιμος Πρόεδρος της Ενώσεως Δροπολιτών «Ο ΔΡΙΝΟΣ»

Από τη στήλη: ΔΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ό Σπύρος Μέτσης γεννήθηκε στό χωριό Δερβιτσάνη τό 1908. Άπεφοίτησε άπό τό Α’ Γυμνάσιο Κερκύρας καί έπειτα άπό μερικά χρόνια άπό τήν Παιδαγωγι­κή Ακαδημία τών Ίωαννίνων καί έν συνεχεία άπό τήν Νομική Σχολή τοΰ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Προπολεμικά έργάσθηκε ώς δάσκαλος στά Ελλη­νικά σχολεία τής Βορείου Ηπείρου, τών μεθοριακών κοινοτήτων Αγίου Νικολάου – Κατούνας καί Κακα­βιάς, όπου άνέπτυξε πλούσια έξωσχολική έθνική δρά­ση…

Κατά τήν άποχώρηση τού Έλληνικού στρατού άπό τήν Βόρειον Ήπειρο, 13 Απριλίου 1941, ήλθε εις τάς Αθήνας, όπου ίδρυσε ύπο τήν Προεδρίαν του «Επιτροπήν προσφύγων Βορειοηπειρωτών» πού άσχολήθηκε μέ τήν λήψη μέτρων διά τήν προστασία τών Βορειοηπειρωτών προσφύγων, ώς λ.χ. τά σωτήρια γιά τήν έποχή έκείνη συσσίτια όλων τών Βορειοηπει ρωτών, οί όποιοι έπαιρναν τό συσσίτιο τους στίς Εστίες τών Μακεδόνων προσφύγων γιά λόγους άσφαλείας, γιατί οί Βορειοηπειρώτες άναζητούνταν άπό τίς Ιταλικές άρχές κατοχής. Ή Επιτροπή φρόντισε έπίσης διά τόν διορισμό τών Βορειοηπειρωτών δασκάλων σέ χωριά τής Ελλάδος, κ.λπ.

Κατά τό 1943 ίδρυσε τήν «ΕΘΝΙΚΗΝ ΑΠΕΛΕΥ­ΘΕΡΩΤΙΚΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ = Ε.Α.Ο.Β. καθαρώς Έθνικοπατριωτικήν καί ακομμά­τιστη, ή όποια συνεργάστηκε μέ τήν όργάνωση Ε.Δ.Ε.Σ. μόνο ώς πρός τόν Εθνικόν Τομέα άπελευθερώσεως τής Βορείου Ηπείρου. Κατά τήν περίοδο τής Κατοχής τής Ελλάδος άπό τά ξένα στρατεύματα, άρχικά διορίσθηκε διδάσκαλος σέ σχολείο τών Αθηνών κι έπειτα ύπάλληλος εις τήν «Επιτροπήν Διαχειρήσεως Βοηθημάτων Ελλάδος» τού Διεθνούς Ερυθρού Σταυ­ρού, έκ τής όποιας τό 1947 προσλήφθηκε κι αύτός καί τό άλλο προσωπικό τής Επιτροπής, άπό τό ‘Υπουργείον Εμπορίου. Είς τό Ύπουργείον τούτο προήχθηκε, λόγω τής δραστηριότητας πού έπέδειξε, μέχρι τού Διευθυντού Α’ τάξεως, τόν τίτλον τού όποιου διατηρεί «έπί τιμή» καί τώρα ώς συνταξιούχος.

Τό 1958 άπεφοίτησε άπό τήν Σχολήν Εθνικής Άμύνης, στήν όποια έν συνεχεία διετέλεσε έπί 5ετίαν έκτακτος καθηγητής διδάξας τάς άρμοδιότητας τού Υπουργείου Εμπορίου.

Άσχολεΐται μέ τήν ποίησιν άπό τής νεαράς του ήλικίας καί έγραψε λυρικά καί πατριωτικά ποιήματα. Άπό καιρόν είς καιρόν δημοσιεύει στήν έφημερίδα τών Αθηνών «Ηπειρωτικόν Μέλλον» διηγήματα μέ τόν γενικόν τίτλον «Ιστορίες τής Πατρίδας μου».

Άπό τό 1963, πού άναδιοργανώθηκε ή «’Ένωσις Δροπολιτών», διετέλεσε Πρόεδρός της έπί σειράν έτών. Τό Διοικητικόν Σύμβούλιόν της, μετά τήν άποχώρησίν του, τόν άνεκήρυξε «Επίτιμον Πρόεδρον τής Ένώσεως Δροπολιτών».

Αυτοβιογραφικό του σημείωμα

(Από το λεύκωμα Η ΔΡΟΠΟΛΙΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ, έκδοση της Ενώσεως Δροπολιτών «Ο ΔΡΙΝΟΣ», Αθήναι 1980)

Σχετικά άρθρα: