Στην πόλη των Τιράνων, στην πρωτεύουσα της Αλβανίας
Αναστάσης και Ανδρέας – αδέλφια ΜΠΑΡΟΥΤΑ
Αν και λάτρεις των βουνών και των δραστηριοτήτων εκτός του αστικού περιβάλλοντος, τον τελευταίο καιρό αρχίζουμε να συμφιλιωνόμαστε και μέσα σε αυτά. Κρατώντας, πως οι συγκεκριμένοι αγώνες μας δίνουν την δυνατότητα να τρέξουμε σε κεντρικούς δρόμους μεγάλων πόλεων, χωρίς να συνυπάρχουμε με τα αυτοκίνητα. Έτσι νιώθουμε ξανά την ελευθερία που ψάχνουμε στους ορεινούς αγώνες, αλλά στην περίπτωση αυτή τρέχουμε στην σκιά των ουρανοξυστών.
Όμως, θα θέλαμε να τονίσουμε πως τον συγκεκριμένο αγώνα τον ευχαριστηθήκαμε λίγο παραπάνω. Και γνωρίζουμε γιατί!
Δεν είναι ούτε η διαδρομή, ούτε ο χρόνος και η επίδοση.
Στον συγκεκριμένο αγώνα, εμείς είχαμε κοντά μας έναν από τους ανθρώπους-κλειδί, ο οποίος έπαιξε βασικό ρόλο στον δεσμό μας με τα βουνά. Και ύστερα από αυτό, οδηγηθήκαμε σε άλλες δραστηριότητες που μπορούσαμε να έρθουμε σε άμεση επαφή με την φύση. Και έχοντας χρόνια φιλίας, έχοντας περάσει τόσα πολλά, οφείλουμε να πούμε πως οι καλύτερες προπονήσεις ήταν κάτι χειμωνιάτικα πρωινά, που η ανατολή του ηλίου μας έβρισκε σε κάποια κορυφή, απολαμβάνοντας τις υπέροχες εικόνες. Δημιουργήθηκαν, έτσι παράλληλα, κάποιες αναμνήσεις, που δύσκολα να ξεχαστούν.
Τα βιώματα και οι στιγμές είναι ίσως αυτά που μένουν και μας δένουν με τους ανθρώπους.
