Ένα ασυνήθιστο περιστατικό

Ένα ασυνήθιστο περιστατικό

(Κοινωνικό θέμα)

Είναι ασυνήθιστο το περιστατικό, που θα σας αφηγηθώ. Προσωπικά το εκτιμώ σαν σπάνιο κοινωνικό θέμα. Με πείραξε βαθιά, πέρασε αυθόρμητα μέσα στο πετσί μου, στη συνείδησή μου.

Δεν χρονοτριβώ. Σας το εξιστορώ ατόφιο αμέσως τώρα:

Η Άρτεμη – η συγχωριανή μου – έπιασε δουλειά όταν όλα τα άλλα μέλη της οικογένειάς της λιαζόταν στον ήλιο. Είχαν πληγεί από την ανεργία. Μέσα στην έντονη κρίση, μπήκε στο σπίτι της η μεγάλη χαρά. Της χαμογέλασε – όπως λέμε – η τύχη.

Η απασχόλησή της ήταν να φροντίσει το μωρό ενός βολεμένου ζευγαριού στο Κολωνάκι. Η συμφωνία – μεταξύ των γονέων και της ίδιας – στηριζόταν πάνω σε δύο βασικούς πυλώνες: Στη συνέπεια όσον αφορά το ωράριο της δουλειάς και στην άψογη φροντίδα προς το μωρό. Αν της περίσσευε χρόνος, να έκανε και κανένα συμμάζεμα του σπιτιού…

Τονίστηκε ξεκάθαρα ότι η φροντίδα της νταντάς προς τη μικρή Νεφέλη θα είναι μητρική. Μα… έτσι και αλλιώς η Άρτεμη το ίδιο και καλύτερα θα έπραττε, γιατί είναι ευαίσθητη μητέρα. Για τα παιδιά πονάει η ψυχή της. 

Το έπλενε το μωρό, το τάιζε, το κοίμιζε με χάδια και κανάκια…, με παραμύθια ή νανουριστά τραγούδια… Της έκανε όλα τα κέφια της Νεφέλης. Τη λάτρευε πραγματικά. Κι η χαριτωμένη μικρούλα, της το ανταπόδιδε με χαμόγελα, με σκιρτήματα…, με την αθώα αγάπη της.  

Έφευγαν οι γονείς από το σπίτι, πήγαιναν στις δουλειές τους με το μυαλό κλειδωμένο, με το κεφάλι τους ήσυχο…

Τα απογεύματα, όταν η Άρτεμη ετοιμάζονταν να πάει στο σπίτι της, το μωρό ριχνόταν στην αγκαλιά της και δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω της.  

Περνούσαν οι μέρες, οι μήνες και η αγάπη της νταντάς για το μωρό κι αντιστρόφως μεγάλωνε απερίγραπτα. Η μάνα αντί να χαιρόταν, να θαύμαζε αυτή τη μεγάλη αγάπη, άρχισε να ζηλεύει νοσηρά. Διαφωνούσε με το γεγονός, που η Νεφέλη αγαπούσε περισσότερο τη νταντά, παρά την ίδια.

Την τρέλαινε ακόμα και η ιδέα.

Η ζήλια έφτασε στο αποκορύφωμα όταν η αφεντικίνα ένα Σάββατο, προσφέρει στη νταντά τον τελευταίο της μισθό και την αποχαιρετάει ψυχρά για πάντα. Την παύει από τη δουλειά.

– Από βδομάδα – της λέει, δεν θα έρθεις πια. – Σου είπα να τη φροντίσεις την μικρή, όχι και να την ξεμυαλίσεις… Κρίμα που εμπιστεύτηκα την κόρη μου σε σένα!!!

Για να διώξει η αφεντικίνα την Άρτεμη από τη δουλειά, δεν στηρίχτηκε σε ατέλειες και λάθη, αλλά στην περίσσια αγάπη νταντάς προς τη μικρή …

Είναι να τρελαθείς…!!!

Σχετικά άρθρα: