Απόδημος Ελληνισμός

Απόδημος Ελληνισμός

Της Μαριάννας Στεφάνου*

Θέματα που ανάγονται στον Απόδημο Ελληνισμό έχουν ιδιαίτερη εθνική σημασία και δυναμώνουν τη νοσταλγία για την επιστροφή στην πατρίδα.

Ο πόνος που έχω μέσα μου για τον ξενιτεμό μου από την Ελλάδα μας και τη γη που μεγάλωσα, την Ήπειρο, μου γέννησε την επιθυμία να γράψω αυτές τις λίγες γραμμές.

Έχω την άποψη ότι όσα θέματα σχετίζονται με το κομμάτι αυτό μπορούν να βρουν τη λύση τους, αν όχι απόλυτα, τουλάχιστον σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό.

Το θέμα αυτό για να κατανοηθεί χρειάζεται ανθρωπιστική προσαρμογή, καλοσύνη πολιτισμένων ανθρώπων και καρδιά που παραχωρεί θέση στην αγάπη.

Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας είναι η αρχή στο πνεύμα του Έλληνα, που αναζητά καινούργια ζωή σε άλλους τόπους. Κυρίως ο οικονομικός παράγοντας τον αναγκάζει ν’ απομακρύνεται, αλλά οπωσδήποτε και τα δυο παίζουν ρόλο πολύ ουσιαστικό στην αποδημία του.

Η γεωγραφική θέση μας πυροδοτεί την απεραντοσύνη και τη φαντασία στον Έλληνα, που δεν ικανοποιείται στο συνηθισμένο, μα θέλει κάτι καινούργιο να πλαισιώνει τις επιδιώξεις του.

Ο καθαρός ουρανός και ο ζωφόρος ήλιος, μεγαλώνουν την πνευματική του στάθμη και αυξάνουν τις ερευνητικές επιθυμίες του.

Ο Οδυσσέας έγινε σύμβολο αγάπης προς την πατρίδα του. Από τη μια πλευρά αποχωρίζεται το εθνικό καθήκον και από την άλλη δεν ξεχνά και καραβοτσακισμένος ξαναγυρίζει χωρίς να δελεασθεί από ευκαιρίες που του δόθηκαν να ζήσει καλύτερα.

Είναι παρόμοιος με τον κάθε συμπατριώτη μας Έλληνα, που φεύγει σαν αποδημητικό πουλί, μα ξαναγυρίζει με δακρυσμένα μάτια στην πατρίδα του. Ένα μένει αναμφισβήτητο, ότι ο λαός αυτός δημιούργησε πολιτισμό και με τις μετακινήσεις του σκόρπισε πολιτιστικά στοιχεία σε όλον τον Κόσμο.

Το φαινόμενο της προσφοράς του Έλληνα προς την ανθρωπότητα συνεχίζεται και στις μέρες μας με τα εκατομμύρια των Ελλήνων του εξωτερικού που τους κερδίζουν οι χώρες όπου αναγνωρίζουν τη δραστηριότητά τους. Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία που έφτασε σε υψηλά επίπεδα την ανθρώπινη διανόηση δεν σταματά ακόμα και σήμερα με την προσφορά των Ελλήνων που προσφέρουν στον πολιτισμό και την επιστήμη.

Η μετανάστευση, ανεξάρτητα από τις οικονομικές επιπτώσεις και την αιμορραγία του πληθυσμού, βαρύνει καθαρά και το ανθρώπινο συναισθηματικό στοιχείο. Στην Ήπειρο π.χ. και σε άλλα μέρη που ο ξενιτεμός κομμάτιαζε τις οικογένειες και αγαπημένα πρόσωπα έφευγαν αλλού, για μια καλύτερη τύχη, τα λαογραφικά στοιχεία είναι βαθιά επηρεασμένα. Τον πόνο τους τον έκαναν μοιρολόι τόσο βαρύ και με τόσο θλιμμένο συναίσθημα που λέει… «Ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει» ή «ανάθεμά σε ξενιτιά με τα φαρμάκια πό ‘χεις».

Κάθε χωρισμός ήταν δύσκολος και φαρμάκωνε την ανθρώπινη καρδιά. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, οι σχέσεις των ξενιτεμένων με την πατρίδα τους έχουν αλλάξει. Η επικοινωνία είναι εύκολη, οι χιλιομετρικές αποστάσεις είναι πιο σύντομες και η νέα τεχνολογία είναι στην υπηρεσία αυτή.

Καθήκον όλων μας και ιδιαίτερα των νέων είναι να μην ξεχνάμε τις ρίζες μας και την όμορφη και σπουδαία πατρίδα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ!

* H Μαριάννα Στεφάνου είναι συνεργάτης του «Ε.Κ.» στα κεντρικά γραφεία του στη Νέα Υόρκη.

Σχετικά άρθρα: