ΑΝ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ

ΑΝ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ

(Σαν κοινωνικό θέμα)

Παλιά ο Καλογοραντζινός οδηγός κοριέρας, ο Μίχος Σιάρρας, στο πρώτο ταξίδι του, στη γραμμή Άγιοι Σαράντα – Μπόρσι, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα και το χειρίστηκε ανάλογα, αφού ήταν πανέξυπνος:

 Όσοι επιβάτες θα ταξίδευαν την επόμενη το πρωί, τον συνάντησαν από το βράδυ και τον παρακάλεσαν, ο καθένας παρουσιάζοντας κάποια αιτία, να του κρατήσει την πρώτη θέση, μπροστά στην καμπίνα, πλάι του.

Τον κερνούσαν κιόλας…, ποιος καφέ, ποιος φερνέτ, κονιάκ, τσίπουρο… ότι είχε, εκείνη την εποχή, το μαγαζί. Ο Μίχος, που έπινε, δεν χάλασε κανενός το χατίρι.

Το πρωί, όλους τους επιβάτες, κάπου στα 25 άτομα, μόλις πήγαιναν, τους κατεύθυνε προς την σκεπασμένη καροσερή με τα ξύλινα καθίσματα. Έλεγε στον καθένα τους:

-Ανέβα πάνω!

-Μα…, μου υποσχέθηκες την πρώτη θέση, βγάλε μου εισιτήριο…!!!

-Θα σου το βγάλω πάνω …!!!

Μετά, αυτός, μπήκε στην καμπίνα, με τη μούρη της κοριέρας προς τη Χιμάρα, την κίνησε όπισθεν, λέγοντάς τους:

-Τώρα όλοι, μπροστά είστε, εγώ είμαι πίσω.

Με το γεγονός αυτό, θέλω να πω, ότι στην κοινωνία που ζούμε, ορισμένοι υπερεκτιμούν τον εαυτό τους, παριστάνουν τον καλύτερο κι έχουν «κατακτήσει» με το αρρωστημένο μυαλό τους από μόνοι τους την διακριτική θέση. Αυτοπροβάλλονται.   

Συμπέρασμα: Χρειαζόμαστε σήμερα, νομίζω, εκείνον τον παλιό οδηγό της κοριέρας, για να μας μάθει πρώτα, ποια είναι η πρώτη θέση κι έπειτα, αν δει ότι μας αξίζει, να μας βάλει σε αυτή.

(Στη φωτογραφία μια παρόμοια κοριέρα, αρκετά χρόνια μετά)

Σχετικά άρθρα: