Ο άγριος νόμος για τη θεώρηση του βιβλιάριου υγείας

Ο άγριος νόμος για τη θεώρηση του βιβλιάριου υγείας

ΓΡΑΦΑΜΕ…

Τις προάλλες δικός μας άνθρωπος, Βορειοηπειρώτης, χτύπησε την πόρτα μας. –Στον «Αδέσμευτο» θέλω να διαμαρτυρηθώ, – είπε. -Όμως δεν θέλω να αναφερθεί το όνομά μου.

Σεβαστό το αίτημά του.

Παρόμοια η αφήγησή του και με πολλές άλλες. Το βιβλιάριο υγείας ήταν το θέμα του, που δεν μπορεί να το θεωρήσει. Να το έχει σε ετοιμότητα για ώρα ανάγκης. Αυτή τη στιγμή κιόλας, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ο σκληρός νόμος της Ελληνικής Κυβέρνησης ανανεώνει το βιβλιάριο του ασθενή Βορειοηπειρώτη αν ζει στην Ελλάδα. Αν κατοικεί στον τόπο του, δεν δικαιούται υγειονομική περίθαλψη. Παρ’ όλες τις δυσκολίες ο ασθενής δεν εγκαταλείπει τη Δρόπολη, το σπίτι του, τη δουλειά του, τα χωράφια του, τη μυρωδιά του τόπου του.

Τις προάλλες μόνο ένα εικοσιτετράωρο μπήκε σε νοσοκομείο των Γιαννίνων και τα χρειάστηκε. Άδειασε το πορτοφόλι του. Την επόμενη, προτού επισκεφτεί τα εξωτερικά ιατρεία για εξετάσεις, πέρασε πρώτα από τη Νομαρχεία. Με την ελπίδα μη του συμπαρασταθούν. Βρήκε  εκεί  πραγματικά έναν χρυσό άνθρωπο, μα κι έναν απάνθρωπο νόμο για μας τους Βορειοηπειρώτες, που δεν αλλάζει με τίποτε. Ακόμα και  για  ετοιμοθάνατο.

– Αντισταθείτε – του λέει ο υπερευαίσθητος υπάλληλος – διαφορετικά δεν έχετε τίποτε στο δρόμο.

Έκαναν φτερά αρκετά χρήματα όταν του σύστηναν τον απατεώνα από τα μέρη μας, που σε συνεργασία με ελλαδίτη, με «δόσιμο χεριού, σώσιμο ψυχής», σε «βοηθάει» για να περάσεις το ποτάμι. Υπάρχουν μπόλικα παράθυρα, επίτηδες ανοιχτά, για παρανομίες. Για βρωμιές.     

Με τον Υπουργό Υγείας, Αλέκο Παπαδόπουλο συζήτησε πρόσφατα κι ο κύριος Ντούλες στα γραφεία της Ομόνοιας. Φιλικότατα, σαν να μη συμβαίνει τίποτε το ιδιαίτερο. Κι έγραφε ο τύπος με μεγάλα γράμματα για τον «αγώνα» που δίνει ο πρόεδρος και η μοναδική οργάνωση των Ελλήνων της Αλβανίας: «Δρομολογείτε η λύση για το βιβλιάριο υγείας για τους Βορειοηπειρώτες». Και λύση πουθενά!!!

Ακούμε φωνές  που λένε  ότι  ο πρόεδρος να  είχε  στείλει το  αίτημά  μας ακόμα και  στον Πρωθυπουργό,  κύριο Σημίτη. Δεν θα άκουγε κι αυτός; Τότε στον κόσμο να είχε το αποκούμπι… Ωραία τα λέει για τις διαβάσεις, για τα περιπολικά, που μας απειλούν για φυγή, για την αρπαγή των λιβαδιών, των οικοπέδων, την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας από την αλβανική κυβέρνηση, που στηρίζει το ΚΕΑΔ… Όμως, για  το τι μας οφείλει, τι μας χρωστάει η Ελλάδα, τσιμουδιά. Το σπαθί του πρέπει να είναι τροχισμένο και να κόβει από τις δυο πλευρές.

Θέλουν να πουν σε δεδομένη στιγμή ο βουλευτής της Δρόπολης, κύριος Τάβος, για το ίδιο πρόβλημα επιχείρησε να ταράξει τα στεκούμενα νερά. Όμως, αφού δεν πέτυχε το στόχο του, σιώπησε κι αυτός. «Ρίχνει» γέφυρες, «στρώνει» δρόμους, πάντα σε πρόθυρα εκλογών, σε αγώνα διάρκειας, σε επίμονη προσπάθεια για επίλυση μεγάλων, σοβαρών προβλημάτων, δεν έχει αντοχή.

Ο άγριος νόμος ημερεύει εάν αντισταθείς με τόλμη κι αξιοπρέπεια.

Το χειρότερο, που διαπιστώνουμε μέχρι στιγμής, είναι το γεγονός ότι χάσαμε τον κόσμο. Σαν συνέπεια κάποια στιγμή σίγουρα θα χάσουμε και τον τόπο.

Ο κόσμος έγινε από δεκαοχτώ χωριά. Διασπασμένος δεν μπορεί  να διεκδικήσει ούτε και το βιβλιάριο υγείας.  

«Αδέσμευτος» 17.02.2002

Σχετικά άρθρα: