ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΟΛΩΜΑ ΣΤΟ ΑΓΚΙΣΤΡΙ ΤΟΥ ΨΑΡΑ
Φαντάζομαι, ότι πολλοί από τους δικούς μας δαγκώνουν τα χείλη τους όταν ακούν τη λέξη «αυτονομία». Καλύτερα να κόψουν τη γλώσσα τους, παρά να την πουν. Είναι παρεξηγήσιμη η λέξη.
Να αγωνιστούν, για να την κερδίσουν, να την αποχτήσουν, ούτε καν γίνεται λόγος.
Γιατί η λέξη «αυτονομία» έγινε σημαία ευκαιρίας, για ορισμένους και οι σχέσεις των δυο κρατών να περάσουν στα πιο κακοτράχαλα μονοπάτια.
Για να είμαστε ειλικρινείς αναμεταξύ μας. Και μόνο η λέξη αυτή, χαλάει τη σούπα των δύο κρατών. Η αιωνόβια και πρόσφατη ιστορία, το επιβεβαιώνει με τον πιο τρανό τρόπο. Γιατί, ο τελικός στόχος δεν ταυτίζεται με την επιβίωση μας.
Πρέπει να πάψουμε, κάποια στιγμή, να είμαστε το δόλωμα στο αγκίστρι του ψαρά. Ούτε η μόνιμη «γέφυρα φιλίας» (περιέργως, με όλα τα καθεστώτα) που καταστρέφεται πρώτη στην κακοκαιρία.
Αν είναι σεβαστά και αποδεκτά όλα τα αυτονόητα δικαιώματα, δεν χαλάει η λέξη και ο τρόπος οργάνωσης της μικρής κοινωνίας.
Η δημοκρατία και η ελευθερία, πρέπει να ισχύουν για όλους, δικούς μας και δικούς σας. Τα προβλήματα του τόπου, να τα λύνουμε μόνοι μας. Έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά και ταπεινά και απέναντι στον κοινό εχθρό να πολεμήσουμε μαζί δίπλα-δίπλα.
Είμαστε παράγοντας ευημερίας και όχι απειλής.
Η πορεία προς την Ευρώπη, είναι κοινή για όλους, εκτός αν πιστεύουμε αλλού και γυρίζουμε το βήμα προς τα πίσω.
Αλλά, δυστυχώς σε μας, λείπουν πολλά άλλα.
Αν ξεκινάς με το Μηηη… και τελειώνεις με το Δεννν…, το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε ΜΗΔΕΝ !
Μενέλαος ΜΑΤΣΑΣ
