Τι «φταίω» εγώ που είμαι Έλληνας

Τι «φταίω» εγώ που είμαι Έλληνας

Για τον αγώνα που κάνουμε, όλοι εμείς οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, για την αποκατάσταση της αδικίας στο ασφαλιστικό ζήτημα κι όχι μόνο, δεν θέλουμε εγκώμια. Δεν μας χρειάζεται ούτε η δόξα.

Τη λύση θα τη φέρουμε, χωρίς τις μαριονέτες, τα δεκανίκια των ελληνικών κομμάτων, τα δικά μας λαμόγια.

Πάνω στο πετσί μας, κανένας από μας, τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, ποτέ και σε καμιά ελληνική κυβέρνηση, δεν έδωσε το δικαίωμα να κάνει τους δικούς της λογαριασμούς.

Τι χρόνια διαμονής ζητάνε;! Πού να τα βρούμε τα σαράντα χρόνια;! Αφού πριν από τριάντα χρόνια άνοιξε η σκουριασμένη πόρτα της Κακαβιάς κι ήρθαμε με ένα παλιό τριμμένο σακάκι, ριγμένο στην αδύναμη πλάτη, στην Πατρίδα μας;!

Γκρεμίστε αυτά τα τείχη αδικίας!

Όλα τα χρόνια μας, μαθέτε το καλά, όπου κι αν ήμασταν, στα πάτρια εδάφη είτε εδώ στην Ελλάδα, ήταν, είναι και παραμένουν αγωνιστικά. Είναι χρόνια θυσίας.

Να τελειώσει, να βγει από τη μέση ο μεγάλος, βαρύς φάκελος – μας κούρασε πολύ – με δεκάδες αχρείαστα δικαιολογητικά. Η γνήσια καταγωγή μας, αυτή του Έλληνα, εδώ και χιλιάδες χρόνια, αποδεικνύεται ευκολότατα, μόνο με ένα δικαιολογητικό – επίσημο έγγραφο. Με την ληξιαρχική πράξη γεννήσεως.

Και σου ανήκει, αυτομάτως μετά, βάσει της καθιερωμένης ελληνικής νομοθεσίας, ότι ανήκει στον Έλληνα.

Και η μέχρι τώρα δυστυχία του Βορειοηπειρώτη, με την εγκατάλειψη, την παραγκώνιση, την προσβολή, την αγνόηση της προσωπικότητας…, μετατρέπεται αμέσως σε ισοτιμία, σε σεβασμό, σε αξιοπρέπεια. Σε ευτυχία.

04/07/2020

Σχετικά άρθρα: