Για τους Τρεις Ιεράρχες

Για τους Τρεις Ιεράρχες

Του Λεωνίδα ΠΑΠΠΑ

Ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος και ο Ιωάννης, δεν χρίστηκαν προστάτες των γραμμάτων μόνο για τα σπουδαία γραπτά και λεγόμενα τους αλλά γιατί εφήρμοσαν στην πράξη αυτά που πρέσβευαν.

Προερχόμενοι και οι τρείς από πλούσιες οικογένειες, σπούδασαν στις ανώτερες σχολές τις εποχής, στην Αθήνα, την Αλεξάνδρεια και την Αντιόχεια.

– Ο Βασίλειος πέθανε σε ηλικία 49 χρονών. Ανάλωσε την περιουσία και την ίδια τη ζωή του στην υπηρεσία φτωχών και αδυνάμων.

– Τον Γρηγόριο τον ανάγκασαν να γίνει Πατριάρχης, αποστρεφόταν τη δόξα, το μυαλό του ήταν στον μοναχισμό.

– Ο Ιωάννης ήλεγχε την εξουσία, δεν συμβιβάστηκε ποτέ μαζί της. Τον εξόρισαν από το θρόνο της Κωνσταντινούπολης αλλά αναγκάστηκαν να τον φέρουν πίσω γιατί ξεσηκώθηκε ο λαός. Δεν «έβαλε μυαλό», συνέχισε να ελέγχει τις ατασθαλίες της Αυλής με αποτέλεσμα να τον εξορίσουν για δεύτερη φορά. Δεν τολμούσαν τον άμεσο αφανισμό του, φοβούμενοι τις αντιδράσεις. Επιδίωξαν την έμμεση εξόντωση του, περιφέροντας των στην ανατολική Μ. Ασία. Ήταν ένα ταξίδι πόνου, απογοητεύσεων και διωγμών αλλά και θριάμβου από την υποδοχή των πιστών και τη συγγραφή των σπουδαίων γραπτών.

Μ. Βασίλειος:

Η έλλειψη κρίσης του λαού, ανέδειξε στην εξουσία τον χειρότερο.

Γρηγόριος ο Θεολόγος:

Περισσότερο εξέταζε τον εαυτό σου και όχι τους άλλους, γιατί στο ένα θα είσαι κερδισμένος εσύ, στο άλλο οι άλλοι.

Ι. Χρυσόστομος:

Αυτός που δεν χρειάζεται αυτά που έχουν οι άλλοι και θεωρεί ότι είναι αυτάρκης, είναι ο πιο πλούσιος.

Φωτογραφία: Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες στο τέμπλο της Αγίας Βαρβάρας Αλύκου (σημερινή φωτογραφία).

Σχετικά άρθρα: