ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΙ ΕΔΙΝΑ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΑΛΒΑΝΟ

ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΙ ΕΔΙΝΑ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΑΛΒΑΝΟ

(Κοινωνικό θέμα)

Ενώ με απλωμένο χέρι έδινα αίμα σε κέντρο αιμοδοσίας στα Τίρανα, για να περάσει σε φλέβα, σε σώμα Αλβανού φίλου μου που κινδύνευε η ζωή του, εφημερεύων γιατρός, μόλις αντιλήφθηκε ότι είμαι Έλληνας Μειονοτικός, κάπως στ’ αστεία, με ρωτάει:

«Για πείτε μου, επειδή δεν ξέρω καλά, εσείς πότε κι από ποιο σημείο του Ελλαδικού χώρου φύγατε και εγκατασταθήκατε στα εδάφη μας;».

Του ξεκαθάρισα, με ηρεμία και υπομονή, το ζήτημα: Ό,τι  είμαστε αυτόχθων λαός, ζούμε από αρχαιοτάτους χρόνους στα χώματά μας, στα χωριά μας, στα σπίτια μας, καλλιεργούμε τα χωράφια μας…

Δεν έφερε απολύτως καμιά αντίρρηση στα επιχειρήματα, όμως, δεν άλλαξε άποψη. Συνέχισε να είναι προκλητικός.

Είπε «χαμογελώντας»:

«Εσείς οι Έλληνες θέλετε να μας πάρετε τη θάλασσα!!!».

Είχε, ασφαλώς, υπόψη τις διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες, για τα χωρικά ύδατα.

Επικρατεί τέτοιου είδους προκατάληψη, σε περίοδο που παντού καταργούνται σταδιακά τα σύνορα κι ο κόσμος προχωράει προς την παγκοσμιοποίηση. 

… Αλβανός πολίτης, κάπου σ’ άλλο κέντρο αιμοδοσίας, στην Ελλάδα, ίσως την ίδια στιγμή, θα έχει απλώσει, με πόνο και αγάπη, το χέρι του και θα δίνει αίμα για φίλο του, Έλληνα.

26/05/2017

Σχετικά άρθρα: