ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟ – ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟ – ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

(Απομνημονεύματα – απόσπασμα)

Μέχρι την οριστική φασιστική επέκταση του Ιταλικού φασισμού εις την Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου του 1940, υπήρξε και μια προηγούμενη μετακίνηση, το 1939 του ελληνικού στρατού προς τα απειλούμενα σύνορά μας, για να προλάβει το ελληνικό κράτος κάθε απρόοπτη φασιστική επίθεση.

Επειδή δεν συνέβη μια τέτοια αιφνιδιαστική επίθεση, συνέχισα την εξάσκηση στην σχολή του Μηχανικού στην Θεσσαλονίκη.

…Λόγω του ότι ο εχθρός συγκέντρωνε αρκετές μηχανοκίνητες δυνάμεις μετά πεζικού και τέσσερα μισθοφόρα αλβανικά τάγματα, επιστρέψαμε επειγόντως εντός 24 ωρών εις το στρατόπεδο του Ακραίου του Όγδοου Συντάγματος Πυροβολικού εις τα Ιωάννινα.

Η Ελληνική κυβέρνηση, τα διάφορα πολιτικά κόμματα διαμέσου του τύπου είχαν προετοιμάσει ψυχικά τον κάθε έλληνα πολίτη, τόσο στο εσωτερικό, όσον δε και εις το εξωτερικό για την αναμενόμενη φασιστική τακτική.

Χιλιάδες εθελοντές κατετάγησαν εις τον ελληνικό στρατό, ιδιαίτερα από την Βόρειο Ήπειρο, την Ελληνική Μειονότητα: Δρόπολη, Πωγώνη, Δέλβινο, Αγίους Σαράντα, Χιμάρα κ.λ.π.

Την 25 Οκτωβρίου του 1940, σχεδόν ολόκληρος ο Γιαννιώτικος λαός, πλημμύρισε την Οδό 21 Φεβρουαρίου, Ανεξαρτησίας, κεντρική πλατεία όπου πορεύετο το Όγδοο Σύνταγμα Πυροβολικού μετά των δοξασμένων μας πυροβόλων του Μπιζανίου μετά των πυροβολητών του.

Στιγμές ιστορικές, αξέχαστες σου ραγίζουν την καρδιά. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, κλαίγανε με ακράτητους λυγμούς, με βραχνιασμένες τις φωνές, μάς λέγανε: «Η ώρα σας καλή παιδιά μας!!! Καλή αντάμωση, με του θεού τη δύναμη, νικητές να βγείτε!!!»

Με λυγμούς και ευχές, μάς συνόδεψαν ως τον Αϊ Γιώργη, αμπελόκηπους, στο Πέραμα. Από μια λιμνοθάλασσα ανθρώπων ακούγετε η βροντώδη φωνή: «Ζήτω ο στρατός μας!!!»

Ενώ η μητέρα μας, που ξεπροβόδιζε τα τρία παιδιά στο μέτωπο, σχεδόν λιπόθυμη, έπεσε στην αγκαλιά του άντρα της…

(Στη φωτογραφία: Ανάμεσα σε δύο φίλους φαντάρους, ο Αχιλλέας)

Αχιλλέας Φ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Σχετικά άρθρα: