Προφήτης Ηλίας – Ο ακρίτας προστάτης της Δερβιτσάνης

Προφήτης Ηλίας – Ο ακρίτας προστάτης της Δερβιτσάνης

Στις 20 Ιουλίου κάθε έτους, η Ορθόδοξη Ανατολική μας Εκκλησία τιμά και εορτάζει με κάθε λαμπρότητα, τη μνήμη του Αγίου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου. Ένας από τους πιο σημαντικούς προφήτες της Αγίας Γραφής (Παλαιάς Διαθήκης) που χαρακτηρίζεται και ως ο “Δίκαιος”, μιας και αγωνίσθηκε με σθένος υπέρ της δικαιοσύνης και της αλήθειας του Θεού στη γη.

Η παράδοσή μας αναφέρει πως ο Αϊ – Λιας, όπως είναι ευρύτερα γνωστός, δεν έχει πεθάνει, αλλά αρπάχτηκε στους ουρανούς, κατόπιν της εντολής του Θεού, με πύρινο άρμα. Έπειτα μαζί με έναν άλλο επίσης σημαντικό προφήτη της Εκκλησίας μας, τον Ενώχ, θα έρθουν πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού στη γη, για να ελέγξουν τον κόσμο και τον λεγόμενο “Αντίχριστο” για την αλήθειά του ενώπιον του Θεού.

profitis-ilias5

Στο τόπο μας υπάρχουν πολλά παρεκκλήσια, αλλά και ιερές μονές που είναι αφιερωμένες στη μνήμη του, όπως για παράδειγμα το παρεκκλήσιο του Αϊ – Λια στους Βουλιαράτες και η Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Γεωργουτσατών.

Στη Δερβιτσάνη

Όπως αναφέρει η λαϊκή παράδοση, αλλά και κάποια γραπτά κείμενα παλαιών λογίων του χωριού μας, η Δερβιτσάνη από τα πρώτα κιόλας χρόνια της χριστιανικής ιστορικής της παρουσίας στο χώρο, τίμησε αυτόν το μεγάλο προφήτη.
Στη λεγόμενη θέση “Ζιάγκα” και σε απόσταση τριών ωρών από το παρεκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγιάς στη θέση “Κουκούλια”, βρίσκονται τα θεμέλια του ερειπωμένου παρεκκλησίου του Προφήτη Ηλία.

Υποθέσεις και μαρτυρίες

Μερίδα γερόντων της Δερβιτσάνης αναφέρει πως το εν λόγω ιερό παρεκκλήσιο κτίστηκε σε άγνωστη εποχή από βοσκούς του χωριού μας, οι οποίοι λόγω του μεγάλου υψόμετρου θέλησαν να τιμήσουν ένα άγιο ο οποίος επιθυμεί να κατοικεί σε ψηλά και απόκρημνα λημέρια.

Άλλοι πάλι μας αναφέρουν πως στη χαράδρα του Προφήτη Ηλία δεν υπήρξε ποτέ κτισμένο εκκλησάκι, ωστόσο λόγω του δύσβατου σημείου της περιοχής, δόθηκε στον τόπο το όνομα του Αγίου και κυρίως οι βοσκοί άναβαν μικρά αυτοσχέδια καντήλια για να τους προστατεύει από κάθε κακό.

Τέλος, μια μαρτυρία μας διασώζει πως στη “Ζιάγκα” υπήρχε από τα παλαιά χρόνια το εκκλησάκι και εκεί εγκαταβίωσε επί σειρά ετών ως ερημίτης, ένα ντόπιος καλόγερος (αγνώστου ονόματος), ο οποίος βοηθούσε τους κλέφτες και αρματολούς που κατά καιρούς ξεσηκώνοντας κατά των Τουρκαλβανών κατακτητών, να κρύβονται και να ξεκουράζονται εκεί κοντά.

Όλες οι άνωθεν πληροφορίες συνοψίζονται στην άποψη πως ο Αϊ – Λιας αποτελεί το ακρινό και δυτικό όριο της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Ταξιαρχών Δερβιτσάνης.

Το θαύμα του 1930

Κατά το έτος 1930 μεγάλη λειψυδρία μάστιζε τον τόπο μας και ο γνωστός Κάμπος της Δερόπολης ξεράθηκε. Έτσι οι τότε άνδρες και τα παιδιά του χωριού μας, μαζί με τον παπά και το δημογέροντα, πήραν την απόφαση να μεταβούν στον Αϊ – Λια, για να του ζητήσουν με προσευχές και παρακλήσεις, να δώσει ευλογία να βρέξει. Έτσι και έπραξαν.

Κατά την απογευματινή τους κατάβαση από το βουνό, αντικρίζουν ξαφνικά τον ορίζοντα, ο οποίος είχε γεμίσει με πυκνά και μαύρα σύννεφα. Μέχρι να φτάσουν στα πεδινά, ξέσπασε καταρρακτώδης βροχή μεγάλης χρονικής διάρκειας, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα ο κάμπος να ποτιστεί για τα καλά.

Αυτό το γεγονός μεταφέρετε δια της προφορικής μας παράδοσης από γενιά σε γενιά και εμείς ως νέοι θεωρήσαμε πως αξίζει να το διασώσουμε ως κομμάτι της ντόπιας ιστορίας μας.

Σήμερα

Επί των ημερών μας γίνονται μεγάλες προσπάθειες από σύσσωμο το πληθυσμιακό δυναμικό του χωριού μας, με κύριο μοχλό εκκίνησης τη νεολαία, προσπαθώντας σε πείσμα καιρών και μισαλλόδοξων, να κρατήσουμε ψηλά την πίστη και ιδανικά μας. Προσφάτως στήθηκε στο χώρο όπου κείτονται τα θεμέλια του Προφήτη Ηλία, ένα αυτοσχέδιο υπαίθριο παρεκκλήσι.

dervitsani.gr

Σχετικά άρθρα: