Σκοτωμένο χαμόγελο

Σκοτωμένο χαμόγελο

(«Ιστορίες» μιας άλλη εποχής σε ασπρόμαυρη φωτογραφία)

Ο Παντελής Γκάρος έβαλε μπρος – με πολύ κόπο, αλλά και με χρήμα – και μετέτρεψε σταδιακά σε βάθος χρόνου σε ψηφιακή μορφή όλο το φωτογραφικό αρχείο του αξιόλογου φωτογράφου, Γιώργου Μ. ΒΑΣΣΟΥ. Του παππού του. Του «Marubi» του τόπου μας.

Για να αντιμετωπίσει το τεράστιο φόρτο εργασίας, στηρίχτηκε με απόλυτη εμπιστοσύνη και στη νέα γενιά, που χειρίζεται άψογα, άνετα τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα.

Συγκεκριμένα στηρίχτηκε δυνατά στην κόρη του, την ΑΝΤΕΑ.

000000090018 παιδιά, 1955 α

Πρόσεξαν από κοινού – πατέρας και κόρη – την κάθε φωτογραφία, σε λεπτομέρεια σαν τα μάτια τους.

Μέσα σε χιλιάδες φωτογραφίες, τώρα που όλα είναι σχεδόν έτοιμα, για την εκτύπωση πλέον ενός σημαντικού σύγχρονου φωτογραφικού άλμπουμ, εντοπίζουν εύκολα σε κάθε δέμα, σε κάθε φιλμ ξεχωριστά, σε κοινότητα, σε περιοχή, ακόμα και σε χρονική περίοδο, τη βασική φωτογραφία, η οποία μιλάει περισσότερο και καλύτερα για την πολιτιστική κληρονομιά μας, για τις παραδόσεις, για την παιδεία, για την γεωργία και κτηνοτροφία, για τις οικοδομές, για τα επαγγέλματα, για τις επισκέψεις ηγετών στο χώρο μας…

000000100012 Κοσιοβίτσα, 1955

Σχεδόν, για όλο το φάσμα της ζωής εκείνης της δύσκολης εποχής.

Παρατήρησαν βασικά στοιχεία, που σχετίζονται με την ψυχολογία των ανθρώπων μέσα στο πλούσιο αρχείο που διαθέτουν.

Διέκριναν στα πρόσωπά τους, σε μικρούς – μεγάλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, την ψυχρότητα, την απογοήτευση, την αβεβαιότητα για το μέλλον, τη φοβία, τη θλίψη και βασικά το σκοτωμένο χαμόγελο, που το προκαλούσε το απάνθρωπο, το σκληρό κομμουνιστικό καθεστώς.

(Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Γιώργου Μ. ΒΑΣΣΟΥ)

Σχετικά άρθρα: