ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

(Το σκληρό, άψυχο κράτος, πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους Βορειοηπειρώτες, μέσω της δικαιοσύνης)

Δεν φέρει καμία, απολύτως, ευθύνη ο κάθε απλός Βορειοηπειρώτης για την κατάντια μας. Από τους διανοούμενους, που έχουν λέγειν και σπουδές, δήθεν ανωτερότητα, περιμένει ο κόσμος τις αλλαγές, τις εξελίξεις. Τις λύσεις. Αυτοί και μόνο, φταίνε για τη σημερινή κατάντια μας.

Όμως, αυτοί, σε όλη τη διάρκεια των τριών δεκαετιών, υπολογίζουν τον κόσμο, μόνο ως ψηφοφόρο. Μετά την εκλογική αναμέτρηση τον παρατούν κι ασχολούνται αποκλειστικά με την επίλυση των δικών τους προσωπικών ζητημάτων και την τακτοποίηση των συγγενών τους. Πάντα σε συνεργασία με την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση της αρπαγής, που εξυπηρετούν κάλλιστα.

– Λογικά όποιος ασχολείται με τα κοινά, μέσα από τον κοινό αγώνα, ότι πετύχει το κοινό πρέπει να πετύχεις κι αυτός -.

Φτιάξαμε αδελφότητες, για να σμίξει το χωριό στην ξενιτιά. Για να αγωνιστούν από κοινού τα μέλη του, για επιβίωση. Μετά ιδρύσαμε συλλόγους, για να πετύχουμε διευρυμένη συσπείρωση, συμμετοχή σε μαζικές κινητοποιήσεις.

Για να δείξουμε στους Ελλαδίτες εξουσιαστές ότι είμαστε πολλοί, ενωμένοι κι έχουμε μεγάλη δύναμη.

Ακολούθησαν οι ομοσπονδίες, μετά οι συνομοσπονδίες, το Βορειοηπειρωτικό Φόρουμ (δήθεν) Εθνικής Ενότητας, το παράρτημα της Ομόνοιας στην Ελλάδα και καταλήξαμε στην ΑΣΑ, για μάσα.

Όσο διευρυνόμασταν, τόσο χάναμε τον αγωνιστή, τον πολίτη, τη βάση. Δημιουργήθηκε, έτσι μεταξύ μας, μεγάλη απόσταση.

Πετύχαμε, μέσω όλης αυτής της προσπάθειας, της χρονοτριβής, μόνο ήττες. Πληγωθήκαμε βαριά.

Είμαστε, πλέον, με ταυτότητα Έλληνες πολίτες, αλλά στην Πατρίδα μας, που παλεύουμε σκληρά, αποκομίζουμε την προσβολή, την περιφρόνηση. Την τσουβαλιασμένη αδικία.

Μας ανήκουν πολλά και οι Ελλαδίτες, τα αδέλφια μας, μας δίνουν τίποτε. Φαντάσου, περικόβουν και το τίποτε.

Τους νόμους, για τα συμφέροντά τους, λάστιχο τους κάνουν, ανοίγουν χιλιάδες παράθυρα, για να αποκομίσουν οφέλη. Για τους Βορειοηπειρώτες κλείνουν καλά, ερμητικά, κάθε κενό. Πόρτες και παράθυρα. Νομοθετούν παράλογα, απάνθρωπα, ρατσιστικά, αντισυνταγματικά, για να μη δώσουν ούτε τρίμματα.

Το σκληρό, άψυχο κράτος, θέλει αντιμετώπιση με πυγμή. Με δικαιοσύνη. Αφού παραβιάζει βάναυσα τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Τίθεται καθήκον σε αρμόδια, καταρτισμένα άτομα – αν έχουν κότσια – να σχηματίσουν ομάδα και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Ξέρω, διαμαρτυρόμαστε σε δύσκολη περίοδο, που η Πατρίδα μας αντιμετωπίζει απανωτά και μεγάλα προβλήματα, όμως μέσα στον αγώνα της, στις εντάσεις αυτές, συμμετάσχουμε κι εμείς. Είμαστε μαζί! Όπως πάντα, σε κάθε θυσία.

20/06/2020