33 χρόνια ίδια λαμόγια στην κορυφή
Είναι βαριά η λέξη «λαμόγιο». Δεν αρμόζει σε πολιτισμένη γλώσσα, όμως, την χρησιμοποιώ – από αγανάκτηση – για να αποδείξω το μεγάλο απαράδεκτο κακό, που μας έκαναν τα πρόσωπα που καθοδηγούν την μικρή μας κοινότητα, σε όλη τη διάρκεια των τριών δεκαετιών.
Δεν φέρει καμία, απολύτως, ευθύνη ο κάθε απλός Βορειοηπειρώτης. Από τους διανοούμενους, που έχουν λέγειν και σπουδές, δήθεν ανωτερότητα, περιμένει ο κόσμος τις αλλαγές, τις εξελίξεις. Τις λύσεις. Αυτοί και μόνο, φταίνε για τη σημερινή κατάντια μας.
Υπολογίζουν τον κόσμο, μόνο ως ψηφοφόρο. Μετά την εκλογική αναμέτρηση, τον ξεχνούν, τον παρατούν. Του κρύβονται κι ασχολούνται αποκλειστικά με την επίλυση των δικών τους προσωπικών ζητημάτων και την τακτοποίηση των συγγενών τους. Πάντα σε συνεργασία με την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση της αρπαγής, που εξυπηρετούν κάλλιστα.
Φτιάξαμε αδελφότητες, για να σμίξει το χωριό στην ξενιτιά. Για να αγωνιστούν από κοινού τα μέλη του, για επιβίωση.
Μετά ιδρύσαμε συλλόγους, για να πετύχουμε διευρυμένη συσπείρωση, συμμετοχή σε μαζικές κινητοποιήσεις.
Για να δείξουμε στους Ελλαδίτες εξουσιαστές μεγαλύτερη δύναμη.
Ακολούθησαν οι ομοσπονδίες, μετά οι συνομοσπονδίες, το Φόρουμ Βορειοηπειρωτών, το παράρτημα της Ομόνοιας στην Ελλάδα και καταλήξαμε στην ΑΣΑ.
Όσο διευρυνόμασταν, τόσο χάναμε τον αγωνιστή, τον πολίτη, τη βάση. Δημιουργήθηκε, έτσι μεταξύ μας, μεγάλη απόσταση.
Πετύχαμε, μέσω όλης αυτής της προσπάθειας, της χρονοτριβής, μόνο ήττες. Πληγωθήκαμε βαριά.
Είμαστε, πλέον, με ταυτότητα Έλληνες πολίτες, αλλά στην Πατρίδα μας, που παλεύουμε σκληρά, αποκομίζουμε την προσβολή, την περιφρόνηση. Τσουβαλιασμένη αδικία.
Μας ανήκουν πολλά και οι Ελλαδίτες, τα αδέλφια μας, μας δίνουν τίποτε. Φαντάσου, κάνουν και περικοπή στο τίποτε.
Τους νόμους, για τα συμφέροντά τους, λάστιχο τους κάνουν, ανοίγουν χιλιάδες παράθυρα, για να αποκομίσουν οφέλη. Για τους Βορειοηπειρώτες κλείνουν καλά, ερμητικά, όλα τα κενά. Πόρτες και παράθυρα. Νομοθετούν αντισυνταγματικά, για να μη δώσουν ούτε τρίμματα.
Το σκληρό, άψυχο κράτος, θέλει αντιμετώπιση με πυγμή. Με δικαιοσύνη. Αφού παραβιάζει βάναυσα τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Τίθεται καθήκον σε αρμόδια, καταρτισμένα άτομα – αν έχουν κότσια – να σχηματίσουν ομάδα και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Ξέρω, διαμαρτυρόμαστε σε δύσκολη περίοδο, που η μητέρα Πατρίδα αντιμετωπίζει απανωτά προβλήματα, όμως μέσα στον αγώνα της, στις εντάσεις αυτές, συμμετάσχουμε κι εμείς. Είμαστε μαζί! Όπως πάντα, πρώτοι σε κάθε θυσία.
