Αγάπη
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ
Όλοι μιλάμε για αγάπη. Αγαπάω την οικογένειά μου, τα βιβλία, τη φύση, το Θεό…
Τι είναι, όμως, η αγάπη; Είναι η αγάπη μια ιδέα; Είναι κάποιο πράγμα που το χρησιμοποιούμε κατά βούληση ή είναι κάτι τελείως διαφορετικό;
Και επειδή δεν μπορούμε να δώσουμε μια ίσια και ανόθευτη απάντηση, καταφεύγουμε σε έννοιες και ιδέες που είναι συσσωρευμένες στον εγκέφαλό μας και κατ’ επέκταση στη συνείδηση από το μακρινό παρελθόν.
Και οι ιδέες σε όλον τον κόσμο, έφτιαξαν ένα μοτίβο, έναν κώδικα, την «αγάπη», που αναπτύχθηκε από τον πολιτισμό, μέσα στον οποίο ζούμε.
Αλλά, η αγάπη, είναι κάτι το τελείως διαφορετικό.
Η αγάπη γεννιέται όταν υπάρχει άφημα του εαυτού σου και που αυτό σημαίνει ότι το «εγώ» η σκέψη και ο χρόνος, έχουν εντελώς φυσικά σταματήσει. Τότε υπάρχει μια άλλη διάσταση, η απεραντοσύνη της ΣΙΩΠΗΣ.
Και δεν είναι η σιωπή που έρχεται μετά από έναν μεγάλο θόρυβο ή κρότο, ούτε η σιωπή ενός ήρεμου απογεύματος. Είναι η σιωπή που έρχεται όταν ο νους έχει σταματήσει τελείως.
Αυτή τη σιωπή δεν μπορείς να την μετρήσεις, δεν μπορείς να την πλησιάσεις και να τη ζητιανέψεις με τρεμάμενα χέρια. Είναι η σιωπή της δημιουργίας.
Είναι η έκρηξη της αγάπης όπου χωρίζει ο καπνός από την φλόγα και μένει μόνο φως. Και αυτό το φως, αυτό το ανυπέρβλητο φως, είναι ευλογημένο από το Θεό, γιατί είναι το φως της αιώνιας ζωής.
Δώσε, λοιπόν, την όλη προσοχή σου σε όλα που σε περιβάλλουν και θα δεις ότι η σκέψη, το «εγώ» και «εσύ» και ο χρόνος σταματούν φυσιολογικά. Τότε ευρίσκεσαι στην αγκαλιά της αγάπης και θα ζήσεις αξιοθαύμαστες στιγμές.
Υπό Σπυρίδωνος ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ
Σμήναρχου ε.α. – Ζωγράφου