Αν ανεγείρονταν το γηροκομείο τότε, θα κουβεντιάζαμε διαφορετικά σήμερα

(Ίδρυμα που θα βοηθούσε κάλλιστα τους παρατημένους υπερήλικες της Δρόπολης)

Διαπιστώνουμε ότι ο τόπος μας πλέον κατοικείται μόνο από υπερήλικες. Αλβανίδες πηγαίνουν στα χωριά μας, στη Δρόπολη και τους εξυπηρετούν έναντι πληρωμής. 

Καθαρίζουν, μαγειρεύουν, προσφέρουν εξειδικευμένη βοήθεια σε ανάπηρους. Όταν την ίδια στιγμή οι γυναίκες μας εξυπηρετούν Ελλαδίτες γέροντες.

Πριν από μερικά χρόνια, το 2003 θα ήταν, αν δεν με απατά η μνήμη, το συμβούλιο της επαρχία Κάτω Δρόπολης σκεπτόταν σοβαρά και νομίζω έχει αποφασίσει κιόλας την ανέγερση γηροκομείου στη Δούβιανη.

Έγινε και κάποια συγκεκριμένη πράξη. Μεταφέρθηκαν με φορτηγό από την Αθήνα στην επαρχία μας οικοδομικά υλικά, όπως πχ αλουμινένια θυροπαράθυρα και διάφορα αντικείμενα για τον εξοπλισμό του ιδρύματος σε παραχωρημένο χώρο από το κράτος.

(Θα ρωτήσει κάποιος: Πού βρίσκονται όλα αυτά τα υλικά σήμερα; Είναι άλλο θέμα αυτό που θέλει αλήθεια διερεύνηση.)

Την πρωτοβουλία αυτή τότε ίσως κάποιοι να την χλεύασαν. Αν ανεγείρονταν το ίδρυμα αυτό και να λειτουργούσε, θα κουβεντιάζαμε διαφορετικά σήμερα.

Σε τούτη τη δύσκολη εποχή, θα βοηθούσε κάλλιστα τους παρατημένους υπερήλικές μας.

Ίσως να υπάρχει η πιθανότητα. Το γηροκομείο να γίνει σήμερα, που αναβαθμίστηκε η τοπική αυτοδιοίκηση. Κι έγινε Δήμος η Επαρχία.

12.10.2020