Από τη Βόρειο Ήπειρο στην Νέα Υόρκη, για 98 χρόνια, οι συνταγές της οικογένειας Φίλη ενθουσιάζουν
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Την ιστορία μιας οικογένειας μεταναστών από τη Βόρειο Ήπειρο και ιδιοκτητών ενός καταστήματος που επί 98 χρόνια «τελειοποιούν τη συνταγή τους και εξακολουθούν να φτιάχνουν τα σιρόπια τους από το μηδέν», παρουσιάζει η «New York Times».
«Οταν μεγάλωνα στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, η μητέρα μου με πήγαινε στο κέντρο της πόλης (…) Στη συνέχεια, πηγαίναμε στο ‘Lexington Candy Shop’ στη γωνία της Λεωφόρου Λέξινγκτον και 83ης οδού για φαγητό. Εγώ έπαιρνα μια κρέμα σοκολάτας με αυγό και σαγανάκι – εκείνη παράγγελνε ένα φρυγανισμένο μάφιν καλαμποκιού και καφέ σκέτο. Πριν από μερικές εβδομάδες, βρέθηκα να κάθομαι στο πίσω μέρος του εστιατορίου», αναφέρει η Ρέγκι Νάντελσον της «ΝΥΤ».
«Απέναντί μου βρισκόταν ο συνιδιοκτήτης της luncheonette Τζον Φίλης (John Philis), 68 ετών, του οποίου ο Ελληνας παππούς, Σωτήριος Φίλης, ήρθε στη Νέα Υόρκη το 1921 από τη Βόρειο Ήπειρο, μια περιοχή που σήμερα ανήκει στην Αλβανία. Έκανε οικονομίες σαν τρελός και το 1925 άνοιξε το ‘Lexington Candy Shop’, σερβίροντας πρωινό και μεσημεριανό γεύμα όλη την ημέρα. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς της γειτονιάς, φαινομενικά αναλλοίωτο εδώ και δεκαετίες», προσθέτει.
«Δεν είμαστε ένα ελληνικό καφενείο», λέει ο Γιάννης Φίλης, ένας ψηλός, ευγενικός άνδρας με γκρίζα μαλλιά, γυαλιά, λευκό μπουφάν εργασίας και μπλε καπέλο. «Είμαστε μια αμερικανική luncheonette. Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, αλλά σερβίρουμε μόνο αμερικανικά και νεοϋορκέζικα πράγματα». Με εξαίρεση, προσθέτει, μια ελληνική ομελέτα (φέτα και σπανάκι) και μια ελληνική σαλάτα.
Μεταξύ των πιο πολύτιμων «νεοϋορκέζικων πραγμάτων» που προσφέρονται είναι οι κρέμες από αυγά, οι οποίες ο Φίλης λέει ότι είναι οι καλύτερες στην πόλη. Ξέρουμε πώς να το κάνουμε σωστά και φτιάχνουμε όλα τα σιρόπια μας από το μηδέν, τονίζει. Το σχεδόν αιωνόβιο εστιατόριο παραμένει πιστό και σε άλλες πολύ παλιές εταιρείες: Το ψωμί και τα μάφινς είναι από την Orwashers Bakery (που ιδρύθηκε το 1916), η Bassetts (που ιδρύθηκε το 1861) προμηθεύει το παγωτό και ο καφές είναι από την Vassilaros & Sons (που ιδρύθηκε το 1919).
Σύμφωνα με τον Γιάννη, οι πρόγονοί του της οικογένειας Φίλη -ο παππούς του και ο πατέρας του που ακολούθησαν τον Σωτήρη από την Ευρώπη- πουλούσαν σοκολάτα που έφτιαχναν στο υπόγειο του κτιρίου, κάτι που ο Γιάννης ανακάλυψε κάποιες δεκαετίες αργότερα. «Το θέμα της σοκολάτας είναι πολύ απαιτητικό σε εργασία», λέει. «Και δεν είναι τόσο κερδοφόρο, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ετσι το μετέτρεψαν σε αυτό που είναι τώρα, σε αντίθεση με το να πουλάμε σοκολάτα τον Ιούλιο. Ηταν μια επιχειρηματική απόφαση».
Μαζί με τα μενού, υπάρχει μια πινακίδα που γράφει: «Να είστε ευγενικοί ή να φύγετε». Οι τεράστιες καφετιέρες που λειτουργούν με φυσικό αέριο είναι από το 1948, περίπου την εποχή που ο παππούς του Φίλη πήρε σύνταξη. «Καταφέραμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε κατά τη διάρκεια του τελευταίου μεγάλου μπλακ άουτ [το 2003] επειδή χρησιμοποιούμε φυσικό αέριο για τον καφέ και μια ψησταριά αερίου για το φαγητό», λέει ο Φίλης και προσθέτει: «Μπορέσαμε να συνεχίσουμε να εξυπηρετούμε τη γειτονιά».
Εδώ και χρόνια, πολλοί είναι εκείνοι που ανοίγουν ρετρό εστιατόρια στην πόλη, αλλά σπάνια καταφέρνουν να το κάνουν σωστά, καταλήγει ο κ. Φίλης.
Πηγή: «New York Times»
ekirikas.com