«Χορταίνεις με ένα χέλι, πρόεδρε;»
Του Σπύρου Τσιάβου
Ο αείμνηστος συγχωριανός μας, Κώτσης Γκούντης ή κατά κόσμο, Κώτσης Ντίνης, είχε ένα πηγαίο και ελκυστικό χιούμορ.
Έχετε ακούσει τη φράση: «Χορταίνεις με ένα χέλι πρόεδρε;» (Στους συγχωριανούς μου απευθύνομαι). Έχει ειπωθεί απ’ αυτόν μια μέρα σε δύσκολο μέτωπο εργασίας για τον ίδιο και την παρέα του στον τότε γεωργικό συνεταιρισμό.
Πολλά νεαρά παιδιά, ανάμεσά τους και ο Κώτσης, ασχολούνταν με το καθάρισμα ενός μεγάλου καναλιού αποστράγγισης στα σύνορα με το διπλανό χωριό. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, τα λασπόνερα ξεπερνούσαν το γόνατο. Όλοι παιδεύονταν να καθαρίσουν τη λάσπη. Όσο την πετάγανε γύριζε πάλι όλη η λάσπη πίσω, κολλημένη πάνω στα φτυάρια τους.
Μέσα στη λάσπη έκανε την εμφάνισή του και κανένα χέλι, που ευτυχώς υπήρχαν πολλά στα βαλτόνερα που κατέβαζε η Μπίστρισσα όταν ξεχείλιζε.
Πρόεδρος του συνεταιρισμού τότε, μιλάμε για το ’60, ήταν ο αείμνηστος λεσνιτσιώτης, Θοδωρής Παππάς.
Εμφανίζεται καλοφορεμένος, με δερμάτινες μπότες και γιλέκο, ο πρόεδρος καβάλα στη φοράδα. Συμβούλεψε τα παιδιά να προσέξουν, για να γίνει όσο το δυνατό καλύτερος καθαρισμός στο σημείο της διανομής του νερού στα χωράφια.
Ακούγανε τα παιδιά τον πρόεδρο, αλλά δεν έβγαζαν μιλιά. Τολμάει και σπάει τη σιωπή ο Κώτσης και λέει τότε την περίφημη έκφραση, που έμεινε στην ιστορία του χωριού μας:
«Χορταίνεις με ένα χέλι πρόεδρε;», δείχνοντάς του ένα πεταμένο χέλι από το φτυάρι του κάπου έξω, περνώντας του έτσι το μήνυμα:
«Δεν μας παρατάς στα χάλια μας, πρόεδρε!»