Χρειάζεσαι γερό στομάχι για να ασχοληθείς με τα κοινά

Τους Δερβιτσώτες πάντα τους «τρώνε» τα χέρια για δουλειά. Ένα έργο αφήνουν, άλλο πιάνουν. Δε σιγούν. Η λέξη «εθελοντισμός» στο χωριό αυτό, δεν είναι αερολογίες, αλλά χειροπιαστή πράξη.

Το θετικό είναι, ότι το παράδειγμά τους, το ακολουθούν σταδιακά κι άλλα χωριά της περιοχής. Όλα μαζί, σε δύσκολη εποχή, προσπαθούν να δώσουν την έννοια της συνέχισης της ζωής στον τόπο μας.

Μέσα στην χαρά και τον ενθουσιασμό, ακούς την κακή γλώσσα να δυσφημίζει τους πρωτεργάτες: «Ο τάδε ή ο δείνα, δεν νοιάζονται για τον τόπο!!! Κάνουν, δήθεν, έργο, για να αποσπάσουν χρηματικά ποσά. Για να κλέψουν».

Αυτά τα πονηρά, σκάρτα, διεφθαρμένα μυαλά ενοχλούν, επηρεάζουν αρνητικά. Θέλουν να φρενάρουν την κινητοποίηση στα χωριά μας. Αποσκοπούν την αποτυχία σοβαρών πρωτοβουλιών.

Από την προσωπική μου πείρα, που την απέκτησα κατά την κατασκευή, πρώτα του μνημείου κι έπειτα της προτομής του Εθνομάρτυρα, Βασιλείου ΣΑΧΙΝΗ, σας ομολογώ ότι, όποιος αναλαμβάνει πρωτοβουλία -επιχειρεί να κάνει έργο- μπαίνει πραγματικά σε μεγάλη περιπέτεια. Αγχώνεται, κουράζεται, σπαταλάει πολύτιμο χρόνο.

Κι όχι που δεν κερδίζει τίποτε, αλλά πληρώνει κι από πάνω. Και στο τέλος ακούει τις ανοησίες των επιτηδείων, που του ζητάνε λογαριασμό, χωρίς να προσφέρουν οι ίδιοι ούτε ένα ευρώ.

Πρέπει να έχεις γέρο στομάχι, μεγάλο χωνευτήρι, για να αντέξεις όλα αυτά.

Προσωπικά, μέχρι στιγμής, επειδή ορισμένοι δεν εκπλήρωσαν ακόμα την υπόσχεση, δεν προσέφεραν το υποσχόμενο χρηματικό ποσό -γίνεται λόγος για την κατασκευή της προτομής του Βασιλείου ΣΑΧΙΝΗ- τα χρωστικά που εκκρεμούν, τα έδωσα από τις οικονομίες μου …

13.07.2020