COP27: Κρίμα για το κλίμα
Γράφει
ο Κώστας Αργυρός
Δειλά και ανεπαρκή βήματα από την Παγκόσμια Διάσκεψη για το κλίμα, εκτιμούν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, η ΕΕ, αλλά και οι εκπρόσωποι των αρμόδιων ΜΚΟ.
Οταν οι αντιπροσωπείες μιας μεγάλης συνόδου εμφανίζονται μέσα στη νύχτα ή ακόμα χειρότερα ξημερώματα τότε συνήθως προσπαθούν να το εξηγήσουν με την προσπάθεια τους να πετύχουν το καλύτερο. Συνήθως απλώς προσπαθούν να αποφύγουν την ομολογία μιας αποτυχίας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς και για την COP27, την Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, που ολοκληρώθηκε τελικά με καθυστέρηση 36 ωρών τα ξημερώματα της Κυριακής.
Ουσιαστικά η συζήτηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης ελάχιστα προχώρησε συγκρινόμενη με την περσινή αντίστοιχη Διάσκεψη της Γλασκώβης. Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς υποστήριξε ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου δεκαπενθημέρου επιχειρήθηκε από ορισμένους να γίνουν και βήματα προς τα πίσω.
Απογοητευμένος και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες που επανέλαβε ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά οι αντιπροσωπείες αποδείχτηκαν ανίκανες να πάρουν ουσιαστικές αποφάσεις για τη μείωση των ρύπων του θερμοκηπίου.
Η ανακοίνωση της WWF οτ διατύπωσε διαφορετικά: «Καθώς η κλιματική κρίση ξετυλίγεται και όλο και περισσότερες χώρες πλήττονται σκληρότερα, τα μέρη εδώ στο Σαρμ ελ Σέιχ συμφώνησαν μόνο στην ανάγκη για πιο αποφασιστική θεραπεία των συμπτωμάτων, αλλά όχι στην αντιμετώπιση της βασικής αιτίας».
ΕΕ εναντίον Κίνας και στη μέση οι ΗΠΑ
Το τελικό κείμενο επαναλαμβάβει το στόχο της Συμφωνία των Παρισίων για συγκράτηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε κάτω από 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο και μιλά για την ανάγκη μείωσης της χρήσης ορυκτών καυσίμων, χωρίς όμως να κάνει λόγο για την ολική κατάργησή τους, κάτι που απέρριπταν όχι μόνο οι χώρες-παραγωγοί τους, αλλά και σημαντικοί καταναλωτές όπως η Κίνα.
Η (ελαφρώς υποκριτική και αλαζονική) ευρωπαϊκή εκτίμηση τώρα μιλά για μια διάσκεψη όπου φάνηκε στα δύο αντίθετα άκρα να βρίσκονται η «φιλόδοξη» ΕΕ με την «ενεργειακά λαίμαργη» Κίνα και τις ΗΠΑ να βρίσκονται κάπου ενδιάμεσα. Ο πρόεδρος Μπάιντεν μπορεί να κέρδισε τελικά τη Γερουσία αλλά οι συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι συνεχίζουν να του κάνουν τη ζωή δύσκολη. Ας μην ξεχνάμε ότι πριν δύο χρόνια κυβερνούσε ένας Αμερικανός πρόεδρος που θεωρούσε την κλιματική αλλαγή ως «fake news». Αλλά η στάση ΗΠΑ και Κίνας δίνει την ευχέρεια στην ΕΕ να απαιτεί πολλά, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτά.
Το Ταμείο Αποζημιώσεων υπό επεξεργασία
Ως θετικό εκτιμήθηκε το γεγονός ότι για πρώτη φορά γίνεται μια αναφορά στην ανάγκη δημιουργίας ενός «Ταμείου απωλειών και ζημιών» με στόχο την αποζημίωση των φτωχότερων κρατών που θίγονται περισσότερο από την κλιματική κρίση. Αλλά και εδώ οι διατυπώσεις είναι αρκετά αόριστες και αφήνουν πολλά ζητήματα προς επεξεργασία και διευκρίνιση στο μέλλον. Το θέμα ήταν ίσως το πιο «καυτό» της ολοκληρωθείσας διάσκεψης.
Τελικά γίνεται λόγος για ένα χρηματοοικονομικό ταμείο ως απάντηση στις απώλειες και τις ζημιές, όπως αρχικά ήθελε η ομάδα G77 των περίπου 130 αναπτυσσόμενων χωρών, μαζί με την Κίνα. Η ΕΕ, μολονότι ήταν υπέρμαχος στα λόγια μιας τέτοιας λύσης «αποζημιώσεων», αρχικά το είχε απορρίψει με το επιχείρημα ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να δημιουργηθεί ένας τέτοιος «κουμπαράς» και είναι ασαφές ποιος θα πληρώνει και ποιος θα πληρώνεται, με βάση ποια κριτήρια. Στη συνέχεια, όμως, οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν στην πρόταση υπό όρους έτσι ώστε να υπάρχει και κάτι επικοινωνιακά αξιοποιήσιμο στις τελικές αποφάσεις. Οι λεπτομέρειες πρόκειται να διευκρινιστούν σε ομάδες εργασίας έως το 2023 και το θέμα θα απασχολήσει με περισσότερες λεπτομέρειες το COP28 στο Ντουμπάι.
politicus.gr
