Εφικτός ο κίνδυνος και στο χώρο μας

Εφικτός ο κίνδυνος και στο χώρο μας

Γράφει

Ο Μηνάς Λέκκας

Τα τέσσερα τούτα τελευταία χρόνια, μαζί με το άνοιγμα προς τον ελεύθερο κόσμο, μαζί με το ασταμάτητο πηγαινέλα των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων προς τις γειτονικές και πιο πέρα χώρες, η Αλβανία, εκτός από την πολυπόθητη ελευθερία και την πληθώρα των αγαθών που άρχισε να γεύεται,  βρέθηκε εκτεθειμένη και απροστάτευτη και μπροστά στις από χρόνια, ανοιχτές πληγές του Δυτικού κόσμου. Παρθένα για δεκάδες κατά σειρά χρόνια, χάρη στην «παραδειγματική» αυτοαπομόνωσή της, έγινε έρμαιο μιας έντονα καταναλωτικής κοινωνίας και με όλα τα αρνητικά που συμβαδίζουν μαζί της. Οι δορυφορικές κεραίες και οι αναμεταδότες, που έγιναν μόδα και αυξαίνουν με γοργό ρυθμό, έφεραν μέσα στα σπίτια μας δεκάδες τηλεοπτικά κανάλια, που βομβαρδίζουν καθημερινώς με ψυχοφθόρες εκπομπές τους έφηβους τηλεθεατές συμπατριώτες μας, προκαλώντας τους τεράστια  ζημιά. Το έγκλημα, η πορνεία και προπάντων τα ναρκωτικά, γνώρισαν μια ανοδική πορεία στην πάροδο του χρόνου. Ασυνείδητοι σωματέμποροι, που για μόνο τους Θεό έχουν το χρήμα, κουβαλούν με παντείους τρόπους το εμπόρευμα τους στις «πολιτισμένες»  χώρες. Συνάντησα τις προ άλλες στην Κακαβιά έναν οργισμένο πατέρα απ’ τα χωριά των Αγ. Σαράντα, που πήγαινε να βρει την 15χρονη κόρη του, πουλημένη σε κάποιο πορνείο της Αθήνας. «Τη μεγάλωσα με κόπους και θυσίες και αυτοί οι αντίχρηστοι μου την άρπαξαν», ψιθύριζε νευριασμένα ο δύστυχος γονής. «Τους γνωρίζω και θα τους σκοτώσω όλους». Και δεν τον κρατούσε ο τόπος.

Στις  8 του τρέχοντος μηνός ο τηλεοπτικός Σταθμός ΣΚΑΪ έφερε στην οθόνη ένα ζευγάρι βορειοηπειρωτών. Τι σημασία έχουν τα ονόματά τους; Όποιος είδε την εκπομπή ίσως και να τους γνώρισε. Σημασία έχει η κατάντια τους, που σου προκαλούσε αηδία. Η γυναίκα είχε παρατήσει τον άντρα της και έχει  φύγει σε άγνωστη κατεύθυνση μαζί με το κοριτσάκι τους. Δια μέσου της εκπομπής αυτής,  που προτίθεται να συμβάλει σε τέτοιες περιπτώσεις, ο άντρας, σχεδόν κλαίγοντας, ζητούσε να τις βρει, προπάντων την κορούλα του. Και η εκπομπή τις βρήκε, διαμέσου ενός ξενοδόχου, που τον έθιξε το οικογενειακό τους δράμα. Η γυναίκα αυτή ζούσε με έναν ελληνοαμερικανό στο ξενοδοχείο του. Και ήρθε στο στούντιο η Βορειοηπειρώτισσα αυτή  κυρία, όπως την αποκαλούσε ο δημοσιογράφος, φορεμένη προκλητικά, σαν έκφυλη ηρωίδα μιας θεατρικής σκηνής, για να πει ανερυθρίαστα ένα πεισματάρικο, κοφτό όχι στην έκκληση του συζύγου της να ξαναγυρίσει στο σπίτι τους. Τι να επίδρασε πάνω της; Το περιβάλλον, τα κανάλια, η επιθυμία για μίμηση, για πλούτη…όλα μαζί;  Πάντως στους τηλεθεατές προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, ντροπή.

Ας έρθουμε τώρα στα ναρκωτικά, που ο Αλβανικός τύπος των τελευταίων ημερών φέρνει συγκλονιστικές αποκαλύψεις. Μόνο στα Τίρανα υπάρχουν δύο χιλιάδες νέοι που καταναλώνουν ναρκωτικά διαφόρων κατηγοριών. Υπάρχουν και οι πρώτοι στρωμένοι σε ψυχιατρική κλινική. Και οι πρώτοι νεκροί. Και ο κίνδυνος είναι διπλός, μια και το κράτος δεν είναι σε θέση να συμπαρασταθεί και δεν υπάρχουν ακόμα ιδρύματα θεραπείας ναρκομανών. Τι γίνεται όμως στο χώρο μας; Ασφαλώς και ο χώρος μας δεν έχει μείνει παρθένος, δεν μπορεί να κάνει εξαίρεση. Έχουν κιόλας διαπιστωθεί και οι πρώτες περιπτώσεις, που για λόγους που ευκόλως εννοούνται, δεν θα αναφέρουμε ονόματα. Πάντως ο κίνδυνος είναι εφικτός από παντού. Η εφηβική ηλικία που φοιτάει στα οχτάχρονα και τα μεσαία σχολεία του χώρου μας απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Το ενδιαφέρον μας πρέπει να προσελκύουν τα ξενιτεμένα μας παιδιά, που ζουν σε μια, από χρόνια μολυσμένη από τέτοιου είδους πληγές, κοινωνία και πηγαινοέρχονται στο χώρο αυτό. Απέναντι σε αυτή την καταιγιστική επίθεση της καταναλωτικής κοινωνίας, οι γονείς και το σχολείο είναι δυο σημαντικοί παράγοντες, που πρέπει να βρίσκονται πλάι στα παιδιά, να τα βοηθήσουν να περάσουν τα όποια εμπόδια και να τα οδηγήσουν στο σωστό δρόμο. Δίπλα σ’ αυτούς θα πρέπει να βρίσκεται και ολόκληρη η κοινωνία, αν θέλουμε να αποφύγουμε τις βαριές αυτές κοινωνικές πληγές με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον. Ο κίνδυνος, όπως επισημάναμε, είναι εφικτός από παντού και παραμονεύει.

Αργυρόκαστρο 23.02.1995

Σχετικά άρθρα: