Ελαιόλαδο – το «χρυσό υγρό» του Όμηρου και ο «μεγάλος θεραπευτής» του Ιπποκράτη

Η ελιά και το λάδι αποτελούσαν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής στην Ελλάδα από τα αρχαία ακόμα χρόνια. Πράγματι, θα μπορούσε κανείς εύλογα να ισχυριστεί ότι ολόκληρος ο ελληνικός πολιτισμός ιδρύθηκε πάνω στους κλάδους αυτού του ταπεινού δέντρου. Η ελιά ήταν ένα μέρος όλων των τελετουργιών στην αρχαία Ελλάδα. Το ελαιόλαδο έπεφτε στο έδαφος ως θυσία στους Θεούς και ένα κλαδί ελιάς χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο της ειρήνης κάθε φορά που οι Έλληνες μπήκαν στην εκεχειρία με τους εχθρούς τους. Επίσης, ήταν το βραβείο σε οποιονδήποτε αθλητή ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Αθήνα πήρε το όνομά της από τη θεά Αθηνά. Ο θεός Ποσειδώνας αγωνίστηκε για να παραδώσει το πιο χρήσιμο δώρο στην ανθρωπότητα. Ο Ποσειδώνας έδωσε ένα άλογο πολέμου. Η Αθηνά απέδωσε μια ελιά στην πόλη, της οποίας ο καρπός ήταν τροφή και του οποίου το λάδι μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως τροφή, φάρμακο, ως αλοιφή και ως καύσιμο.

Η ευλογημένη ελιά ήταν πάντα η βάση της διατροφής μας και η βάση της Μεσογειακής διατροφής. Το λάδι της ελιάς εκτός από την θρεπτικότητα πού παρέχει στην υγεία μας, είναι και το πιο απαραίτητο στοιχείο για τον εγκέφαλό μας. Όταν βάλετε λάδι σε ένα ποτήρι νερό, θα βγει ‘’νικητής’’, δηλαδή θα κάτσει πάνω στο νερό. Για να είναι πάντα ενεργός και δραστήριος ο εγκέφαλος πρέπει να τον «λαδώνουμε». Το λάδι της ελιάς μας κάνει πιο υγιείς και πιο έξυπνους.

Ο Όμηρος αναφέρεται στο ελαιόλαδο ως «χρυσό υγρό» και ο Ιπποκράτης, ως τον «μεγάλο θεραπευτή». Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στο ελαιόλαδο έχουν αντικαρκινική δράση και η ευεργετική συμβολή της ελιάς στον εγκέφαλο συνδέεται και με την έννοια της αποβολής του άγχους. Η κατανάλωση ελαίου και μόνο στην διατροφή μας διατηρεί την εγρήγορση του νου μας, την ευστροφία και την θετική σκέψη.