Έλληνες, Αλβανοί, Τούρκοι, Βλάχοι: Όλοι είχαν λόγο να φοβούνται τον Πουτέτση

Ο Ιωάννης Πουτέτσης μεγάλωσε δίγλωσσος, αλλά πολέμησε με μία πατρίδα στην καρδιά.
Γεννήθηκε σε μια γη που άλλαζε χέρια, πίστη και σημαίες με ρυθμό πιο γρήγορο κι από τις εποχές. Στη Στεγόπολη του Αργυροκάστρου, όπου το ελληνικό και το αλβανικό γίνονταν ένα και το ίδιο στο στόμα του λαού, ο Ιωάννης Πουτέτσης μεγάλωσε ανάμεσα σε δύο πατρίδες. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν ακόμη βρέφος κι ανατράφηκε από τον θείο του, που τον αγάπησε σαν γιο και του άφησε μερίδιο από την περιουσία. Μα αυτός ο κόσμος δεν είχε ανάγκη από κληρονόμους. Είχε ανάγκη από μαχητές.
Το 1906, μπαίνει στις γραμμές της Ηπειρωτικής Εταιρείας. Δεν ήταν απλός αντάρτης. Ήταν καπετάνιος. Με το ψευδώνυμο «Καπετάν Βοριάς» ή «Καλαμάς», έγινε εφιάλτης για Τούρκους, Αλβανούς, ακόμα και για ρουμανοβλάχικες ομάδες που απειλούσαν τον Ελληνισμό. Από τα Πράμαντα της Ηπείρου, οργάνωσε επιθέσεις και μάχες που έμειναν στα στόματα των κατοίκων σαν θρύλοι.
Ήταν εκείνος που εξολόθρευσε τη συμμορία των Σκουμπραίων στο χάνι της Ντουραχάνης. Ήταν εκείνος που δεν δίστασε μπροστά σε κανέναν. Είτε οι αντίπαλοι φορούσαν φέσι, είτε φουστανέλα. Το 1912, ενώ οι μάχες φούντωναν στη Λάκκα Σουλίου, περικυκλώθηκε στην Τσούκα από τουρκικό και αλβανικό απόσπασμα. Δεν παραδόθηκε. Σκοτώθηκε πολεμώντας.
Τη στιγμή που ξεψυχούσε, δεν ήξερε πως λίγους μήνες αργότερα θα γεννιόταν ο γιος του. Του έδωσαν το όνομα Βοριάς, από το καπετανίστικο ψευδώνυμο του πατέρα. Νονός του ήταν ο ίδιος ο Σπύρος Σπυρομήλιος. Ο μικρός μεγάλωσε στον Αλμυρό Βόλου, αλλά μέσα του κουβαλούσε την οργή της Ηπείρου. Στην Κατοχή, έγινε καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Καταδικάστηκε τέσσερις φορές σε θάνατο, αλλά η σκιά του πατέρα του τον πρoστάτευσε. Αντί για εκτέλεση, του χάρισαν 16 χρόνια εξορίας.
Και όμως, ούτε το παιδί λύγισε. Ούτε ο πατέρας υποχώρησε ποτέ. Δύο γενιές. Μία φλόγα. Ένας φόβος για κάθε εχθρό, απ’ όπου κι αν προερχόταν. Ο Πουτέτσης δεν ήταν ήρωας επειδή τον τίμησαν οι Έλληνες. Ήταν ήρωας γιατί δεν φοβήθηκε κανέναν. Και γι’ αυτό τον τίμησαν οι Έλληνες.
Πηγή: sportime.gr