«Ενώσαμε φωνές και ψυχές με τον μεγάλο Ιεράρχη Σεβαστιανό»
Είχα την ιδιαίτερη τιμή να γνωρίσω τον Μεγάλο Σεβαστιανό στις αρχές τής δεκαετίας τού 80, όταν επισκεπτόμουνα τα ιερά χώματα τής περιοχής που υπηρετούσε ως Μητροπολίτης, την όμορφη Κόνιτσα!
Γίναμε «κολλητοί» και αρχίσαμε μία επικοινωνία και σχέση που παρέμεινε ζωντανή, μέχρι που ο Μακαριστός απεδείμησε εις Κύριον!
Ήταν μεγάλος Ιεράρχης ό Σεβαστιανός και μεγάλος πατριώτης. Ήταν προικισμένος με πάμπολλα χαρίσματα, φυσικά και ψυχικά! Όμορφος, ψηλός, με μία μορφή Αγίου, καλλίφωνος και μετρημένος σε όλα του. Προστάτης των αδυνάτων και των ταλαιπωρημένων και ο μεγαλύτερος αγωνιστής τού Εθνικού Βορειοηπειρωτικού θέματος και των σκλαβωμένων αδελφών μας Βορειοηπειρωτών!
Κοιμόταν και ξυπνούσε πάντα σκεπτόμενος πώς θα τους βοηθούσε να ανακτήσουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και να ενωθούν κάποια μέρα με την μάνα Ελλάδα!
Ενώσαμε πολλοί και από εμάς με την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής, Καναδά και Αυστραλίας τότε, τίς φωνές μας και τίς ψυχές μας και τον βοηθούσαμε οποτεδήποτε μας χρειαζότανε! Τον φέρναμε και στην Αμερική πολλές φορές στα συνέδριά μας και μας αναζωογονούσε και μας ξύπναγε, μας έδινε δύναμη και κουράγιο να προχωρήσουμε στον δύσκολο αγώνα που αυτός τόσο ωραία και τόσο επαγγελματικά προωθούσε!
Όταν ήλθε στην Βοστώνη για το συνέδριό μας το 1986, τον πείρα στο σπίτι μου για τραπέζι, και τα παιδιά μου, η Άννα και ο Βαγγέλης μου, δεν έπαιρναν τα μάτια τους από επάνω του! Και αυτός τα αγκάλιαζε με πατρική στοργή και αγάπη!
Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ κανένας μας!
Αιωνία σου ή μνήμη Σεβασμιότατε!
Από τον τοίχο του Δημήτριου Τσουμπάνου
