Ετοιμάζουν το μνήμα τους

(Κοινωνικό θέμα)

Προφανώς όχι όλοι, ορισμένοι υπερήλικες, σε κάποια χωριά της Πάνω Δρόπολης, ίσως και της Κάτω Δρόπολης, καλούν μάστορα κι ετοιμάζουν στα «δυο μέτρα» που τους αντιστοιχούν στο νεκροταφείο του χωριού τους, το μνήμα τους.

Αποφασίζουν κιόλας οι ίδιοι, σε συνεργασία με το μάστορα, που τους έχει πάρει τα μέτρα, με τι υλικό θα γίνει το μνήμα τους. Με γρανίτη, που δεν λερώνεται εύκολα και αντέχει περισσότερο ή με μάρμαρο, που θέλει κάθε τόσο φροντίδα…και ποιος να το φροντίσει στη συνέχεια…

Εκτός από την κατασκευή του μνήματος, με λεφτά από τις οικονομίες τους, το κομπόδεμά τους, καλύπτουν -όταν έρχεται η ώρα- και τα έξοδα της κηδείας τους: Εκκλησία, τραπεζώματα κι ότι άλλο χρειάζεται η θρησκευτική τελετή. (Ρούχα και παπούτσια του νεκρού, τα είχαν έτοιμα και φυλαγμένα σε κάποια άκρη οι γέροντες και παλιά.)   

Προσπαθώ να μπω στον κόσμο αυτών των ανθρώπων. Στην ψυχολογία τους, στο σκεπτικό τους, στο συναίσθημά τους κι αδυνατώ πραγματικά να αντιληφθώ, να συλλάβω το νόημα όλης αυτής της κατάστασης.

Το γεγονός που αναγκάζει τους γονείς – υπερήλικες, να ανοίξουν πρόωρα τον τάφο τους, να κατασκευάσουν μόνοι τους την τελευταία κατοικία τους και να τη δουν κιόλας πριν φύγουν από τη ζωή, μόνο το καπάκι αφαιρείς και βάζεις το φέρετρο με το νεκρό μέσα, είναι η ασθένεια της σημερινής σκληρής εποχής. Σε μεγάλο ποσοστό, από διάφορους λόγους και αιτίες, ζουν μοναχοί οι γονείς, παρατημένοι από τα παιδία τους.

16.09.2018