Για να αναλογιστούμε…
«Σε 100 χρόνια, ας πούμε το 2123, θα είμαστε όλοι υπόγεια με την οικογένεια και τους φίλους μας».
Άγνωστοι θα μένουν στα σπίτια μας και θα κατέχουν όλα όσα έχουμε σήμερα.
Όλη η περιουσία μας θα ανήκει σε ξένους. Οι συγγενείς μας δεν θα μας θυμούνται καν.
Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τον πατέρα του παππού του;
Στην καλύτερη περίπτωση, θα είμαστε μέρος της ιστορίας στη μνήμη των γενεών μας, ενώ οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τα ονόματα και τις μορφές μας.
Εκείνη τη στιγμή θα συνειδητοποιήσουμε πόσο άγνοια και ελλιπές ήταν το όνειρο να πετύχουμε τα πάντα.
Αν σκεφτόμασταν μόνο αυτό, σίγουρα θα άλλαζαν οι προσεγγίσεις μας. Έχοντας όλο και περισσότερα χωρίς να έχω όριο, θα το αντάλλαζα για να ζήσω και να απολαύσω εκείνες τις βόλτες που δεν είχα ποτέ, εκείνες τις στιγμές που γέμισαν τη ζωή μου χαρά.
Ας έχουμε κατά νου, σήμερα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε καλό για εμάς και τους άλλους, το μόνο πράγμα που θα μείνει για πάντα είναι οι καλές μας πράξεις σε αυτή τη ζωή και στη ζωή μετά. Έχουμε ακόμα χρόνο. Ας κάνουμε καλές πράξεις πριν είναι αργά.
Είθε ο Θεός να μας βοηθήσει σε αυτό όλους.
difno.gr