Γιατί δεν μπαίνει κανένας Βορειοηπειρώτης στην Ελληνική Βουλή (;!)

Πες την όπως επιθυμείς εσύ τη θέση μου που διατυπώνω στο κείμενο που ακολουθεί: Άποψη, διαπίστωση, ανάλυση…

Με λίγες προτάσεις θα αναφερθώ σε όσα αντιλαμβάνομαι, σχετικά με το γεγονός ότι: Γιατί εμείς ως Βορειοηπειρώτες, δεν μπορούμε να πετύχουμε έναν σημαντικό στόχο. Να στείλουμε συμπατριώτη μας, ανεξαρτήτως σε πιο κόμμα ανήκει, στα έδρανα της Ελληνικής Βουλής. Για να έχουμε κι εμείς φωνή.

Ακολουθείστε με στα όσα θα σας πω με κριτική σκέψη:

Τους ανθρώπους μας, που με επιθυμία και πρωτοβουλία τους ενασχολούνται με τα κοινά, με την πολιτική, τους κατατάσσει κανείς σε δύο κατηγορίες.

Στην πρώτη είναι όσοι έχουν κάποια ηλικία, προφανώς και πείρα, οι οποίοι παρόλο που έχουν αποτύχει αρκετές φορές, παλεύουν πεισματικά με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα πετύχουν το στόχο τους.

Στη δεύτερη είναι οι νέοι, άγνωστοι στο κοινό μας, χωρίς σχετική πείρα και δεν γνωρίζουμε την προίκα τους. Φιλοδοξούν και μπαίνουν και αυτοί στην πολιτική περιπέτεια.

Παλιοί και νέοι, με την κοινή ιδέα της εκπροσώπησής μας, όσο καλοί και αν είναι, δεν έχουν καμιά πιθανότητα να ψηφιστούν και να μπουν στην Ελληνική Βουλή.

Η αποτυχία αυτή έχει σχέση με συμπεριφορές, καταστάσεις και νοοτροπίες της κοινότητάς μας κι όχι μόνο. Ένας βασικός λόγος είναι ότι οι Βορειοηπειρώτες είναι σκορπισμένοι. Και συγκεντρωμένοι να ήταν, πιστεύουν και ψηφίζουν διαφορετικά. Δεν τους ενώνει εύκολα ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, όσο καλό κι αν είναι αυτό.

Λειτουργούν «αρνητικά» και οι γνωριμίες, η σχέση των Βορειοηπειρωτών με ελλαδίτες βουλευτές, που τους ψηφίζουν χρόνια στη σειρά, λόγο συμφερόντων. Αρκετοί από αυτή τη σχέση εξυπηρετήθηκαν. Επωφελήθηκαν προσωπικά και τώρα δεν μπορούν να διακόψουν…

Χρειάζεται διευρυμένη κοινωνική αποδοχή ο Βορειοηπειρώτης υποψήφιος βουλευτής, κι αυτό είναι δύσκολο. Ελλαδίτες ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν δικούς μας. Με το πέρασμα του χρόνου, θα εξασθενίσει ακόμα περισσότερο αυτή η πιθανότητα, γιατί η κοινότητά μας συγχωνεύεται, συρρικνώνεται διαρκώς.

Είναι οι παραπάνω λόγοι, αλλά σίγουρα και άλλοι πολλοί, όπως η αδιαφορία, η ζήλια μας … που επιδρούν αρνητικά στην επιδίωξη του στόχου μας. Όμως, ο βασικός λόγος της αποτυχίας μας, είναι ένας και μοναδικός. Ότι εμείς δεν θέλουμε να βγάλουμε δικό μας βουλευτή. Μας έχει κατακτήσει η καχυποψία και η άρνηση. Σαν μονάδα λειτουργούμε σωστά, διακρινόμαστε. Σαν σύνολο έχουμε τεράστιες αδυναμίες, αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα.  

Σου λέει μια μεμονωμένη φωνή, και με τούτο στοιχείο κλείνω: «Γιατί να τον ψηφίσω, μα… για τον εαυτό του δεσμεύτηκε κομματικά και προωθείται από το κόμμα του για βουλευτής». Η άποψή μου είναι ότι: «Αν πετύχει την έδρα στη Βουλή, υπάρχει πιθανότητα να βοηθήσει, μέσω της κοινής προσπάθειας για την επίλυση των προβλημάτων της κοινότητάς μας προφανώς τον εαυτό του, αλλά κι εσένα προσωπικά.»

Όλα αυτά που προανέφερα βλάπτουν την κοινότητα μας ανεπανόρθωτα, τη σκοτώνουν. Και καταντάει στο τέλος της γραφής, ο κάθε δεσμευμένος Βορειοηπειρώτης υποψήφιος βουλευτής στο κόμμα που ανήκει, απλά νεροκουβαλητής.